Thor review

Ο Thor αν και δεν είναι από τους πιο λαοφιλείς ήρωες της Marvel, σίγουρα είναι, μαζί με τον Wolverine από τους πιο…kewl. Ποτέ δεν ήμουν Marvel expert και ούτε είχα κάποια ιδιαίτερη τρέλα με κάποιο ήρωα αλλά ο Thor, λόγω των εκτεταμένων αναφορών στη Σκανδιναβική και γενική βορειοευρωπαϊκή μυθολογία, μου ήταν αρκετά συμπαθής. Παρ’όλ’αυτά, η ιδέα της ταινίας δε με ενθουσίασε, αίσθημα που εντάθηκε με το χλιαρό trailer. Όμως οι πρώτες κριτικές ήταν σχεδόν αποθεωτικές και είπα να δώσω, στο Θεό του Κεραυνού, μια δεύτερη ευκαιρία.

Όπως είπα και πριν, αν και μου ήταν γνωστά αρκετά μυθολογικά στοιχεία, δεν είχα καμιά προηγούμενη σχέση με τον ήρωα Thor και δεν ήξερα την προϊστορία του. Η ταινία όμως καταφέρνει με ιδιαίτερα αξιόλογο τρόπο και χωρίς ψευτομαθησιακές μεθόδους να σου μάθει ότι χρειάζεται, έτσι και εγώ θα τη προσπεράσω αφήνοντάς, όσους δεν ξέρετε ήδη, να μάθετε από πρώτο χέρι τι είναι τα 9 βασίλεια, τι είναι η bifrost και τι το mjolnir.

Ο Thor είναι ένας από τους δύο γιους του βασιλιά Odin. Είναι γενναίος αλλά απερίσκεπτος σε σημείο πολεμολαγνίας αλλά είναι και ο βασικός υποψήφιος για τον θρόνο. Ο έτερος αδερφός, ο Loki είναι πιο χαμηλών τόνων αλλά εξειδικεύεται στη ζαβολιά…και όχι με τη καλή έννοια. Μια απερίσκεπτη επίθεση του Thor σε μια εχθρική φυλή εξαγριώνει τον Odin και τον ρίχνει εξόριστο στη Γη. Ο Thor με τη βοήθεια της αστροφυσικού Jane Foster, θα προσπαθήσει να ξαναβρεί το μυθικό σφυρί του και να επιστρέψει στο Asgard.

Μπορεί Kenneth Branagh να θεωρείται από τους μεγαλύτερους σεξπηρικούς ηθοποιούς αλλά σκηνοθετικά, σε οτιδήποτε μη-σεξπηρικό τα έχει κάνει ολίγον θάλασσα. Είναι η πρώτη φορά που αναλαμβάνει ένα τόσο μεγαλεπήβολο και κατ’ επέκταση πανάκριβο project και παρά τις αμφιβολίες μου, ευτυχώς τα καταφέρνει αξιολογότατα. Δε μπορώ να πω ότι κάνει κάτι τόσο τέλεια που να ξεχωρίζει, δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο στυλ, αλλά χειρίζεται την ιστορία με ιδιαίτερη χάρη, σα να είναι το φυσικό πράγμα να πέφτει ο Θεός του κεραυνού στη Γη. Καταφέρνει για 130 λεπτά να μη κουράσει παρά ελάχιστα το θεατή έστω και αν δεν είναι η ταινία με την καταιγιστική δράση, κάνοντας ακόμα και τις διεκπεραιωτικές σκηνές να έχουν το νόημά τους.

Το σενάριο βέβαια δε διεκδικεί δάφνες ούτε πρωτοτυπίας ούτε ιδιαίτερης φαντασίας. Είναι ότι ακριβώς περιμένουμε από μία blockbuster ταινία με τα θεωρητικά plot twists να είναι εμφανή από πριν καν περάσουν από το μυαλό του σεναριογράφου. Με δεδομένο ότι έστω και κάτι λίγα ξέρουμε από μυθολογία, η εξέλιξη γίνεται ακόμα πιο αναμενόμενη αλλά όχι σε σημείο να καταντήσει κουραστική. Όσο για τους πρωταγωνιστές, μπορώ να πω ότι τα πράγματα είναι λίγο σκοτσέζικο ντους, αφού μπορεί η επιλογή του Chris Hemsworth ως Thor να αποδεικνύεται ιδιαίτερα επιτυχημένη, μπορεί ο Anthony Hopkins να εντυπωσιάζει με την επαγγελματικότητά του (κάτι που δεν έκανε στο πρόσφατο The Rite), μπορεί οι Kat Dennings και Idris Elba να είναι ιδανικοί στους ρόλους τους και ίσως τα μεγαλύτερα ατού της ταινία, αλλά από την άλλη, η επιλογή της Natalie Portman είναι εντελώς λανθασμένη, αν και η ίδια προσπαθεί να υποστηρίξει το ρόλο της, όπως και ο Tom Hiddleston ως Loki είναι μάλλον η χειρότερη επιλογή.

Το Thor απλά με εντυπωσίασε. Πήγα με πολύ χαμηλές προσδοκίες και ήταν μια ιδιαίτερα διασκεδαστική ταινία, παρόλα τα αρκετά μειονεκτήματά της. Απέφυγε τη φλυαρία, οι ηθοποιοί σεβάστηκαν το ρόλο τους, οι σκηνές δράσης αν και λίγες ήταν ικανοποιητικότατες σε ένταση και ως κορωνίδα, άφησα για το τέλος το art direction, αλλά και τον γενικότερο τεχνικό τομέα που ζαλίζει ακόμα και στις δύο διαστάσεις. Δεν είναι η καλύτερη ταινία της Marvel, αφού για μένα αυτόν τον τίτλο τον κρατάει ακόμα το Incredible Hulk αλλά είναι σίγουρα καλύτερη από τα υπερτιμημένα Iron Man.

6,5/10