Εικοσιοχτώ ολόκληρα χρόνια μετά το πρώτο Tron, ήρθε επιτέλους η ώρα να δούμε το πολυαναμενόμενο (;) sequel.
Το πρώτο Tron είναι μια περίεργη περίπτωση ταινίας, που πολλοί το γνωρίζουν, κάποιοι το έχουν δει, σε λίγους άρεσε αλλά όλοι το θεωρούν μία από τις πιο cult τεχνολογικές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Αν και το sequel βρισκόταν στο μυαλό των ιθυνόντων σχεδόν από τη πρώτη στιγμή, πολλοί ήταν οι λόγοι που δεν κατάφερνε να υλοποιηθεί, μέχρι που η Disney και ο Joseph Kosinski το κατάφεραν μερικούς μήνες πριν.
Το Tron Legacy είναι ένα καθαρό sequel κάτι που σημαίνει ότι καλώς ή κακώς θα πρέπει να έχετε δει την πρώτη ταινία, και να τη θυμάστε, για να βγάλετε άκρη με το Legacy αφού τα ονόματα είναι αρκετά και δεν υπάρχει κάποιου είδους εισαγωγή που να μας τα υπενθυμίζει.
Επτά χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου Tron και της ήττας του MCP, ο Kevin Flynn εξαφανίζεται αφήνοντας πίσω τον μικρό γιο του, Sam. Τα χρόνια περνάνε, η Encom έχει γίνει κολοσσός και ο Sam δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την εταιρία του πατέρα του έχοντας δώσει τη διοίκηση στο συμβούλιο των μετόχων, με τους οποίους η μόνη επαφή είναι η φάρσα που τους σκαρώνει μια φορά το χρόνο. Μέχρι που μια μέρα, ο Alan Bradley, φίλος του πατέρα του και ο πρώτος χρήστης του Tron του λέει ότι του ήρθε ένα μήνυμα από το παλιό γραφείο του πατέρα του. Ο Sam πάει να δει τι συμβαίνει και χωρίς να το καταλάβει καταλήγει στον ψηφιακό κόσμο του Grid. Με τη βοήθεια της Quorra, ενός ISO προγράμματος, θα ψάξει τον πατέρα του αλλά αυτό που θα βρει δεν είναι αυτό ακριβώς που περιμένει. Οι τρεις τους θα προσπαθήσουν να σταματήσουν τον CLU, το πρόγραμμα που αρχικά δημιουργήθηκε για να επιβλέπει τον κόσμο του Grid αλλά τελικά αποστάτησε και πήρε τον έλεγχο, θέλοντας να φτιάξει τον «τέλειο» κόσμο, και να καταφέρουν να επιστρέψουν στον πραγματικό κόσμο.
Κανείς δε προσποιήθηκε ότι το Tron ήταν μια σοβαρή, ούτε καν σοβαροφανής ταινία. Ο σκοπός της ήταν να πει μια ιστορία δράσης χρησιμοποιώντας μια φαντασία της τότε αναπτυσσόμενης αλλά και τόσο «εξωγήινης» για το κοινό, τεχνολογίας, και για να το καταφέρει έπρεπε να εντυπωσιάσει με τα ψηφιακά εφέ, κάτι που ως γνωστόν το κατάφερε υπέρ του δέοντος. Ακριβώς ο ίδιος είναι και ο σκοπός του Tron Legacy και για ακόμα μια φορά, τα καταφέρνει άκρως αξιοπρεπέστατα. Η ιστορία του είναι μια τυπική ιστορία ανταρσίας και μεγαλομανίας σε hi-tech σκηνικό. Το αρνητικό είναι ότι προσπαθούν να «πουλήσουν» ένα βάθος που δεν υπάρχει στη πραγματικότητα μπερδεύοντας ονόματα, χαρακτήρες και προγράμματα που προσθέτει μια αχρείαστη πολυπλοκότητα που το μόνο που καταφέρνει είναι να σε μπερδέυει. Πρέπει να ομολογήσω ότι παρόλο που δεν έχει ούτε ένα χρόνο από τότε που (πρωτο)είδα το πρώτο Tron, χρειάστηκε να ανατρέξω αρκετές φορές στη Wikipedia για να δω ποιος είναι ποιος και τι.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να είναι λίγο αμφιλεγόμενα αλλά από μια ταινία σαν το Tron, αυτό που περιμένεις είναι δράση και εφέ. Ξεκινώντας με τα οπτικά εφέ, απλά συγχαρητήρια. Έχοντας χάσει την ευκαιρία να το δω σε μεγάλη οθόνη, πόσο μάλλον σε 3D, πίστευα ότι έχω χάσει και τη μισή γοητεία της, όμως ακόμα και σε DVD, ακόμα και στη μικρή τηλεοπτική οθόνη, το Tron είναι απλά εκθαμβωτικό. Από το art direction, τα φουτουριστικά οχήματα που εξελίχθηκαν με βάση τους προκατόχους τους σε εντυπωσιακά τέρατα, χωρίς να πέφτουν στα όρια του κιτς, μέχρι τα κουστούμια και τους φωτισμούς, τα πάντα είναι απλά εκπληκτικά. Όσ’ αναφορά τη δράση, εδώ τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα αφού, ναι μεν οι σκηνές με τα pods και οι μάχες είναι εξαιρετικές και γεμάτες ένταση, αλλά είναι σχετικά λίγες σε ποσότητα, με αρκετά αδιάφορους διαλόγους ανάμεσά τους να μη καταφέρνουν να κρατάν την ροή σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, κυρίως στην αρχή της ταινίας.
Το Tron Legacy είναι ένας άξιος συνεχιστής του Tron, με ότι αυτό συνεπάγεται. Δε κατάφερε να κάνει το κάτι παραπάνω, αλλά μας παρουσίασε μια άκρως ικανοποιητική ταινία δράσης με εντυπωσιακότατα εφέ…και μόνο αυτό.
6/10
παίρνω σαν δεδομένο ότι θα έχουμε και επόμενη ταινία και συνεχίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα εφέ εδώ είναι ακριβώς η μισή ή παραπάνω "ιστορία" οπότε αν καταφέρει να σε εντυπωσιάσει εκεί, έχει ήδη βγάλει τα λεφτά της. Θα διαφωνήσω όμως στο θέμα της πολυπλοκότητας, το οποίο πρεσβεύω πως είναι χαρακτηριστικό του Tron και αναφέρομαι και στο παλιό, με τρόπο που εξυπηρετεί την όλη ατμόσφαιρα και το πάντρεμα μπερδεμένης ιστορίας, ιδιόμορφων χαρακτήρων, φουτουριστικής μουσικής και εφέ.
Το παλιό το είχα δει τότε κι έτσι έτρεξα να το δω σε 3D αφού ήμουν -ας πούμε- από τους παλιούς πρεσβευτές της ταινίας! Ίσως να μην θυμόμουν ονόματα, όμως η παρακολούθηση της ταινίας ήρθε φυσικά σα να μην είχε περάσει ούτε μία μέρα.
Από την κριτική σου, θα περίμενα ένα σχόλιο για τη μουσική και για τους ηθοποιούς :[
Πρωταγωνιστής της ταινίας ήταν τα εφέ και η δράση και αυτός ήταν ο λόγος που δε βρήκα κάτι ουσιαστικό να πω για τους ηθοποιούς. Ήταν ικανοποιητικοί, κανένας τρομερά καλός ή τρομερά κακός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τη μουσική των Daft Punk, ήταν και αυτό ένα τμήμα του review που...δεν ταίριαζε στο ύφος της κριτικής μου και αν και αρχικά την είχα αναφέρει ως "αρχικά 'ξεσηκωτική' αλλά τελικά 'μουντή και επαναλαμβανόμενη'", τελικά το αφαίρεσα ως μη σημαντικό στοιχείο.
Γνωρίζω το ενδιαφέρον σου, αλλά επικεντρώνομαι στα στοιχεία που καθορίζουν μια ταινία, σε αυτά που θα σε κάνουν να πας ή να μη πας να δεις μια ταινία και ούτε οι ερμηνείες ούτε η μουσική έπαιζαν τόσο σημαντικό ρόλο στο Tron Legacy.
Αν και δεν είναι σίγουρο, γιατί εμπορικά, και παρά το ανελέητο promotion, η ταινία τα πήγε μέτρια, πραγματικά ελπίζω και σε τρίτο μέρος...έστω και 30 χρόνια μετά.