H πειρατεία ή η οικονομική κρίση σκότωσε το βίντεο κλαμπ;

Όπως γνωρίζετε, ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχω κάνει αυτούσια αναδημοσίευση άρθρου ή κριτικής από άλλο μέσο, αλλά εδώ η περίσταση το επιβάλλει. Ένα εξαιρετικό άρθρο του συναδέλφου Ανέστη Χατζηδιάκου στο CineFreaks.gr στάθηκε αφορμή και σας το παραθέτω περιμένωντας τα σχόλιά σας.

---

Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε ένα μήνυμα στο Twitter. Ο Απόστολος Κρητικός αναρωτιέται, αν για το γεγονός ότι από τα 8 βίντεο κλαμπ της Θεσσαλονίκης, στα οποία ήταν μέλος, ανοικτά είναι μόλις τα 2, φταίει η οικονομική κρίση ή η πειρατεία στον χώρο του κινηματογράφου. Αν θα δώσω απάντηση δεν ξέρω. Ίσως προσθέσω κάποιους προβληματισμούς και θέματα προς συζήτηση, απλά.

Eίναι δεδομένο, πως η πειρατεία “σκοτώνει” ή έστω βλάπτει την μουσική και τον κινηματογράφο. Πολύ απλά να το δει κανείς, αν ο σινεφίλ επιλέγει να κατεβάσει παράνομα μια ταινία στον υπολογιστή του, από το να δώσει χρήματα για να την παρακολουθήσει στο σινεμά ή στο σπίτι του, τα έσοδα των εταιρειών παραγωγής μειώνονται. Βέβαια οφείλουμε να παραδεχτούμε, πως τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά για τον κινηματογράφο, όσο είναι για την μουσική. Γιατί είναι ενδεικτικό, πως ως σημείο πώλησης των νέων άλμπουμ Ελλήνων καλλιτεχνών έφτασε να είναι… το περίπτερο, με την τιμή πώλησης μειωμένη κατά 40%-50%, άλλα στο σινεμά ο κόσμος πηγαίνει. Αυτό βέβαια σε επίπεδο εταιρειών παραγωγής.

Πολλοί είναι οι λόγοι, που συμβαίνει αυτό. Κατ΄αρχήν η μεγάλη διαφορά, σε πολλές περιπτώσεις, στην ποιότητα του αυθεντικού και του πειρατικού προϊόντος. Μπορεί να ακούσεις άνετα ένα πειρατικό μουσικό κομμάτι, άλλα δεν είναι ότι καλύτερο να δεις μια ταινία στον υπολογιστή, στις μισές σκηνές της οποίας θα απολαμβάνεις την πλάτη ενός θεατή. Και οι εταιρείες παραγωγής προνοούν προς αυτή την κατεύθυνση, αφού εκτός των άλλων το 3D είναι ένα όπλο, ώστε ο θεατής να προτιμήσει να πάει στο σινεμά και να μην κατεβάσει μια ταινία. Βέβαια και αυτό έχει τις συνέπειες του, ενώ στην πρώτη τριάδα των πιο “κατεβασμένων” ταινιών στις ΗΠΑ βλέπεις δύο 3D: τους Πειρατές της Καραϊβικής: Σε Άγνωστα Νερά και το X-Men: Πρώτη Γενιά. Άλλα γενικά την “χασούρα” από τα μειωμένα εισιτήρια θα την καλύψουν με τρικ: άγνωστοι-φθηνοί πρωταγωνιστές, remake, μεταφορές έτοιμων σεναρίων, δηλαδή μειωμένο μπάτζετ, που η απόσβεση του θα είναι σχετικά εύκολη.

Η ζημιά φαίνεται στο βίντεο κλαμπ της γειτονιάς, αφού ισχύει ο εξής κανόνας: αν μια ταινία έχει βγει σε DVD, τότε ένα πειρατικό αντίγραφο καλής ποιότητας θα αναπαύεται σε μια γωνιά του διαδικτύου. Επιπλέον το 3D δεν έχει μπει στο σπίτι, του μέσου σινεφίλ, για να επιλέγει καλής ποιότητας κόπιες, που προσφέρει ένα βίντεο κλαμπ. Όλο και περισσότεροι λοιπόν, προτιμούν να κατεβάσουν μια ταινία από το να ξοδέψουν 2 ευρώ για να την νοικιάσουν. Κι αν αυτό δεν επηρεάζει την εταιρεία παραγωγής, που μετρά την επιτυχία της σε κομμένα εισιτήρια περισσότερο απ’ ότι σε νοικιασμένες κόπιες, είναι αρκετό για να κάνει τον ιδιοκτήτη του βίντεο κλαμπ να βάλει λουκέτο. Φταίει γι’ αυτό η πειρατεία;

Όχι μόνο αυτή. Για την ακρίβεια η οικονομική κρίση είναι που σε ένα ποσοστό, όσο μικρό κι αν είναι αυτό, έχει ωθήσει τον σινεφίλ στην πειρατεία. Θα μου πείτε θα σώσουν κάποιον τα 2 ευρώ, που θα δώσει στο βίντεο κλαμπ;

Ποια είναι η λύση; Είναι της μόδας να το λέμε, άλλα ταιριάζει και εδώ. Η πρόληψη και όχι η καταστολή. Προτιμότερο από το να πιάνεις τους ιδρυτές μιας ιστοσελίδας με torrents θα ήταν να προσελκύσεις τον σινεφίλ στο βίντεο κλαμπ. Να τους προσφέρεις κάτι ουσιαστικά καλύτερο από αυτό, που θα του προσφέρει μια πειρατική κόπια της ταινίας. Nα βρει τρόπους ο ιδιοκτήτης του βίντεο κλαμπ, να φέρει πελάτες στο κατάστημα του, όπως και ο ιδιοκτήτης ενός σινεμά φέρνει θεατές, σε συνεργασία με τις εταιρείες παραγωγής και διανομής. Και επιπλέον κάτι, που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο…

Αν θες να ανοίξεις βίντεο κλαμπ σε μια γειτονιά, που υπάρχουν ήδη άλλα τρία, σκέψου το ξανά. Γιατί πας να το κάνεις, αν δεν προσφέρεις κάτι καλύτερο και διαφορετικό από τους άλλους τρεις;

http://cinefreaks.gr/v2/?p=3294