Μετά τη τεράστια επιτυχία του Hangover, ο σκηνοθέτης Todd Phillips επιστρέφει με μία κωμωδία από την οποία μπορεί τα ταλέντο να ξεχειλίζει αλλά μένει να δούμε αν τη δικαιώσει και το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Peter Highman είναι ένας up-tight γιάπης, με μια σχετική αδυναμία να ελέγξει τα νεύρα του και τη γλώσσα του, και μέλλοντας πατέρας. Ο Ethan Tremblay είναι ένας επίδοξος ηθοποιός, λίγο κάφρος, λίγο τρελός, λίγο βρωμιάρης και με τεράστια αναισθησία. Οι δυο τους “τρακάρουν” κυριολεκτικά και μεταφορικά στο αεροδρόμιο της Ατλάντα. Και οι δύο είναι επιβάτες στη πτήση προς προς Λος Άντζελες και οι παρεξηγήσεις δεν αργούν και βρίσκονται εκτός αεροπλάνου και χωρίς να έχουν άλλη επιλογή, αναγκάζονται να ταξιδέψουν οδικώς μοιράζοντας το ίδιο αμάξι αφού ο Peter έχει χάσει το πορτοφόλι του. Οι παλαβομάρες που συμβαίνουν στο ταξίδι είναι απανωτές, εντυπωσιακά ντεραπαρίσματα, συλλήψεις για ναρκωτικά, συναντήσεις με παλιούς φίλους και…zebra-babies. Θα προλάβει ο Peter τη γέννα της γυναίκας του και ο Ethan το ραντεβού με τον μάνατζέρ του;
Χωρίς ιδιαίτερη επιχειρηματολογία, όλα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα παραπάνω από δικαιολογίες ώστε να ξεδιπλώσει το πρωταγωνιστικό δίδυμο, το κωμικό του ταλέντο. Robert Downey Jr και Zach Galifianakis, δυο ηθοποιοί με τελείως διαφορετική γραμμή καριέρας, τελείως διαφορετικό στυλ χιούμορ αλλά που ταυτόχρονα μοιάζουν το ιδανικό δίδυμο για μια κωμική road movie. Το επίπεδο αυτοσαρκασμού του Galifianakis το γνωρίζουμε και το περιμέναμε αλλά εντύπωση μου έκανε ότι και ο Downey Jr δεν κάνει απλά έναν “φυσιολογικό” τύπο που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με τον θεότρελο Ζαχαρία αλλά έχει και αυτός τις δικιές του παραξενιές. Με λίγα λόγια, το δίδυμο ταιριάζει απόλυτα μέσα στην τεράστια διαφορά τους και είναι και οι δύο απολαυστικότατοι.
Επαναλαμβάνοντας τη πρώτη φράση της προηγούμενης παραγράφου, όλη η πλοκή είναι απλά δικαιολογίες, και δυστυχώς τις περισσότερες φορές είναι αποτυχημένες. Οι φορές που πραγματικά γέλασα είναι λίγες, τρεις τέσσερεις το πολύ, και οι καλύτερες από αυτές ήταν ήδη στο trailer. Απιθανότητες ή καφρίλες, αστειότητες και όχι αστεία, κωμωδία καταστάσεων και όχι σεναρίου, το Due Date καταρρέει, έστω και ομαλά κάτω από το βάρος του ονόματός του. Είναι σχεδόν αδιανόητο ότι τέσσερεις σεναριογράφοι δε κατάφεραν να σκεφτούν κάτι πιο έξυπνο από ακόμα ένα αστείο με τη τρομολαγνία των αμερικάνων, ακόμα ένα αστείο με τα μεξικάνικα σύνορα, ακόμα ένα αστείο με ένα αδιάφορα παραπεταμένο bulldog που ουσιαστικά δεν έχει λόγο ύπαρξης στη ταινία. Τα cameo των Jamie Foxx, Juliette Lewis και Danny McBride είναι δυστυχώς εξίσου αδιάφορα. Τέλος, είχα την απορία τι δουλειά είχαν αυτές οι άσχετες δραματικές σκηνές στη ταινία;
Το Due Date είναι ο Robert Downey Jr. και ο Zach Galifianakis, και μόνο αυτοί. Ανόητο σενάριο που έχουμε ξαναδεί πολύ καλύτερα στο Planes, Trains, and Automobiles (οι ομοιότητες είναι εξόφθαλμα πολλές) και απλά όχι τόσο αστείο όσο θα περιμέναμε. Πέρασε ένα εύπεπτο 90λεπτο που όμως, μερικές ώρες μετά έχω ήδη ξεχάσει.
5/10
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου