Priest review

Δε μπορείς να γίνεις με το στανιό σκηνοθέτης. Αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα από τις δύο απανωτές ταινίες του Scott Stewart που άφησε πίσω του μια δεκαπενταετή καριέρα στο στα οπτικά εφέ για να κάτσει στη καρέκλα του σκηνοθέτη.

Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα κυκλοφόρησε το ελεεινό Legion και τώρα το Priest, με τον ίδιο πρωταγωνιστή, σε παρόμοιο ρόλο, σε σημείο να νομίσει κάποιος ότι πρόκειται για κάποιου είδους sequel. Ευτυχώς, παρά τις θεματικές ομοιότητες, το Priest δεν έχει καμία σχέση με το Legion, αλλά αυτό δε το κάνει και πολύ καλύτερο.

Σε μια εναλλακτική πραγματικότητα, η ανθρωπότητα βρίσκεται σε έναν αέναο πόλεμο με τους βρικόλακες, όχι όμως όπως τους ξέρουμε αλλά ζωόμορφα τέρατα με τρομερές ικανότητες. Ο πόλεμος σχεδόν δεν είχε κανέναν νικητή αφού το μόνο που κατάφερνε είναι να αλληλοσκοτώνονται μέχρι που δημιουργήθηκε το τάγμα των Ιερέων, πολεμιστές εκπαιδευμένοι από την Εκκλησία ειδικά για να σκοτώνουν βρικόλακες. Ο πόλεμος τέλειωσε αλλά το μόνο που είχε μείνει από την ανθρωπότητα είναι πόλεις φρούρια υπό την ασφυκτική απολυταρχική εξουσία της εκκλησίας, με τους Ιερείς να έχουν παραγκωνιστεί φοβούμενοι ότι είχαν υπερβολική δύναμη. Όταν όμως βρικόλακες επιτίθενται και σκοτώνουν τον αδερφό και απαγάγουν την ανιψιά ενός από αυτούς, ένας Ιερέας αρνείται να υπακούσει στο Ιερατείο που αρνιόταν να παραδεχτεί την ύπαρξη των βρικολάκων και ξεκινάει μια περιπέτεια για να σώσει την ανιψιά του. Εδώ πρέπει να πω ότι ουσιαστικά, η βασική ιστορία είναι οι τελευταίες τέσσερεις γραμμές αφού το υπόλοιπο είναι «προϊστορία» που αναφέρεται περιληπτικά σε ένα 3λεπτο animated sequence στην εισαγωγή.

Το μόνο που περίμενα από το Priest ήταν μια ταινία, λίγο πιο ανεκτή από το Legion, ώστε να μη θέλω να βγάλω τα μάτια μου αφού το trailer δε μου υποσχόταν τίποτα περισσότερο. Ο Ιερέας είναι ο ορισμός του πουλ-μουρ-τζα-φρα. Όλη η «γοητεία» της ταινίας βρίσκεται στον cool χαρακτήρα του Paul Bettany με την χαμηλόφωνη και ολιγόλογη φωνή του που κατακρεουργεί βρικόλακες με τα σταυρο-gadgets του. Όμως ακόμα και αυτό το ατού χάνεται αφού οι σκηνές δράσης είναι κακοσκηνοθετημένες με υπερφυσικά ακροβατικά που καταντάνε γελοία από τα φτηνά εφέ που προσπαθούν να δώσουν έναν επιπλέον εντυπωσιασμό αλλά καταφέρνουν ακριβώς το αντίθετο. Ο Stewart προτίμησε τι ποσότητα από τη ποιότητα και την πάτησε πανηγυρικά, ep1c f@1£, όπως θα έλεγαν και οι τεχνολολάγνοι φίλοι μας.

Μέχρι περίπου τη μέση της ταινίας, είχα αποφασίσει ότι το Priest μπορεί να μην έχει να μου δείξει κάτι ιδιαίτερο αλλά ήταν μια τυπική περιπετειούλα που προσφέρει έστω κάποια διασκέδαση. Όμως η συνέχεια με απογοήτευσε ακόμα και σε αυτές τις χαμηλές προσδοκίες αφού οι διάλογοι όλη ιστορία αποκαλύπτεται πολύ νωρίς και ουσιαστικά απλά περιμένεις να τελειώσει.

Μπορεί το Priest να μη μου προκάλεσε την επιθυμία αυτοτραυματισμού, αλλά ήταν ακόμα μία φορά κάτω του μετρίου και πραγματικά δε μπορώ να βρω κανένα λόγο για να την προτείνω στον οποιονδήποτε.

3/10