Henry`s Crime [Το Σχέδιο του Χένρι] review

Αν και αποτελεί, με διαφορά, έναν από τους πιο μισητούς ηθοποιούς για τους κριτικούς, ο Keanu Reeves έχει ακόμα αρκετά υψηλές μετοχές στο κοινό και ήταν αρκετά περίεργο πως το Henry’s Crime, μια ταινία που έμοιαζε αρκετά ενδιαφέρουσα από το trailer, κατέληξε σε περιορισμένη διανομή, στην Ελλάδα αλλά και στην Αμερική. Όπως αποδεικνύεται, τίποτα δεν είναι τυχαίο…

Ο Henry Torne είναι ένας μίζερος υπάλληλος σε διόδια. Μια μέρα ένας «φίλος» τον ξεσηκώνει για έναν αγώνα σοφτμπολ, και καταλήγει να βρίσκεται συνεργός σε ένοπλη ληστεία μιας τράπεζας για την οποία δεν είχε ιδέα. Ο Henry καταδικάζεται, η γυναίκα του τον χωρίζει και μέσα στη φυλακή γνωρίζει τον Max, έναν «συνταξιούχο» επαγγελματία εγκληματία που του αρέσει η ζωή στη φυλακή. Όταν αποφυλακίζεται, και όντας εντελώς χαμένος, αποφασίζει να κάνει το έγκλημα για το οποίο καταδικάστηκε, να κλέψει την ίδια τράπεζα που προσπάθησαν να κλέψουν οι φίλοι του και τον έμπλεξαν.

Δε μπορώ να αποφασίσω ποιο είναι το πιο καταστροφικό στοιχείο της ταινίας, το σενάριο, η σκηνοθεσία ή ο Reeves. Tο κεντρικό concept είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, κάνοντας, ως εκ τούτου, και το trailer ιδιαίτερα θελκτικό. Όμως δεν υπάρχει καμία απολύτως ανάπτυξη σεναρίου. Η κεντρική ιστορία μας σέρνει από τα μαλλιά από τη μία κατάσταση στην επόμενη, από τον έναν χαρακτήρα στον άλλον χωρίς καμία δικαιολογία, χωρίς καμία εξήγηση. Εισάγοντας το στοιχείο της φαρσοκωμωδίας, η παντελής ανοησία θα μπορούσε να δικαιολογηθεί, αλλά εκεί υπάρχει το αντίβαρο της αργής, κουραστικής, ψευδό-νουάρ σκηνοθεσίας που το μόνο που προκαλεί είναι σύγχυση.

Και εκεί έρχεται ο Keanu Reeves. Δεν είμαι ιδιαίτερος θαυμαστής του αλλά πάντα πίστευα ότι όλα τα πικρόχολα σχόλια ήταν παραφουσκωμένα. Ποτέ δε θεώρησα ότι άξιζε κάποιο Όσκαρ αλλά σε αυτά που έκανε ήταν…ικανοποιητικός. Έρχεται όμως αυτός ο ρόλος και βλαστημάω την ώρα και τη στιγμή που τον υπερασπίστηκα. Η ερμηνεία του…δε μπορεί να χαρακτηριστεί καν ερμηνεία. Βαριέται, απογοητεύεται, ξαφνιάζεται, νευριάζει, ερωτεύεται, υποδύεται έναν ήρωα του Τσέχωφ, έχει σε όλη τη ταινία την ίδια αργόσυρτη χαμηλόφωνη τονικότητα στη φωνή και το ίδιο ανέκφραστο προσωπείο σε ΟΛΗ τη ταινία. Δε ξέρω αν ήταν κάποια περίεργη επιλογή του σκηνοθέτη να είναι λες και έχει τρακάρει μετωπικά με τριαξονικό σε όλη τη ταινία, αλλά πραγματικά ήταν εκνευριστικά κακός.

Δυσκολεύτηκα να βρω κάτι αξιομνημόνευτο στη ταινία αλλά, έτσι, για τη τιμή των όπλων, οι ερμηνείες των James Caan ως χιουμορίστας συνταξιούχος εγκληματίας και Vera Farmiga ως άσημη ηθοποιός που προσπαθεί να κάνει καριέρα, είναι αρκετά ικανοποιητικές αλλά και αυτές χαντακώνονται από τους άθλια γραμμένους ρόλους τους.

Η θανατηφόρα κακή ερμηνεία του Reeves στιγματίζει το φιλμ. Αν οι ηθοποιοί στις «Οικογενειακές Ιστορίες» σας φαίνονται ατάλαντοι, δείτε αυτό και θα αλλάξετε γνώμη.

3/10