Το σύνηθες φάσμα “κατηγοριοποίησης” των ταινιών είναι είναι από αριστούργημα μέχρι…μπούρδα. Υπάρχουν όμως και μερικές εξαιρέσεις που ξεφεύγουν από αυτά τα όρια, και δυστυχώς συνήθως προς τα κάτω. Το Legion ανήκει ακριβώς σε αυτή τη κατηγορία γιατί δεν είναι μια κακή ταινία, είναι μια ταινία που προσβάλει τη νοημοσύνη του θεατή και σε κάνει να αναρωτιέσαι ποιός είναι πιο ηλίθιος, ο σκηνοθέτης που την ανέλαβε ή εσύ που τη βλέπεις.
Ο Michael (Μιχαήλ) είναι ένα άγγελος που έρχεται στη Γη, κόβει τα φτερά του για να γίνει άνθρωπος. Το σκηνικό αλλάζει και βρισκόμαστε σε ένα “μαγειρείο” στη μέση του πουθενά με διάφορους χαρακτήρες να καταριούνται τη τύχη του, μέχρι μια γριούλα μπαίνει μέσα, που μετά από λίγο βγάζει κοφτερά δόντια, περπατάει στο ταβάνι και σκοτώνει ένας από αυτούς. Κομμένο τηλέφωνο, νεκρή τηλεόραση και ραδιόφωνο…άρα έρχεται το τέλος του κόσμου! Μαζί με το τέλος του κόσμου, έρχεται στο εστιατόριο και ο Michael και του λέει ότι ήρθε να τους σώσει από το Θεό που αγανάκτησε με μας και αποφάσισε να μας καταστρέψει και για κάποιο λόγο, το μωρό που περιμένει η γκαρσόνα θα σώσει την ανθρωπότητα…οοοοότι να’ναι!
Ψευτοεσχατολογικές θεωρίες, παρέα με mucho αρχάγγελούς που τα βάζουν με το Θεό για να σώσουν τους πιο αδιάφορους και αχώνευτους χαρακτήρες που μπορεί να συναντήσετε, λίγο πιστολίδι προς το άπειρο, και μπόλικοι απίστευτα κακογραμμένοι διάλογοι με τους ήρωες να φιλοσοφούν περί ανέμων και υδάτων.
Πραγματικά η ταινία είναι προσβολή προς το θεατή, και δεν αναφέρομαι στα “θρησκευτικά θέματα” που θεωρητικά πραγματεύεται. Τραγικό σενάριο, αδιάφορη έως στρουθοκαμηλική σκηνοθεσία, ηθοποιοί που απορούν γιατί δέχτηκαν να παίξουν στη ταινία και ένα φινάλε που σε κάνει να κλαις τα όποια ευρώ έδωσες για να τη δεις. Avoid at all costs.
2,5/10
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου