Ο Kevin Smith είναι ένας δημιουργός που έχει μάλλον περισσότερους ορκισμένους εχθρούς παρά φίλους στην Ελλάδα με το υπερβολικά χυδαίο χιούμορ του να προσβάλει αυτούς που κατά τύχη παίρνουν να δουν μια κωμωδία του. Δηλώνοντας μεγάλος θαυμαστής της δουλειάς του και φυσικά του ανεπανάληπτου διδύμου Jay & Silent Bob (το οποίο δυστυχώς έχει προσωρινά συνταξιοδοτήσει), πίστευα ότι το ταλέντο του είναι ολοκληρωμένο και θα τα βγάλει πέρα σε μια ταινία που για πρώτη φορά δε βασίζεται σε δικό του σενάριο και σε ένα είδος με το οποίο καταπιάνεται για πρώτη φορά, αυτό της αστυνομικής κωμικής περιπέτειας.
Το Cop Out (ή καλύτερα A Couple of Dicks που ήταν και ο αρχικός της τίτλος αλλά λογοκρίθηκε για πιο εύκολο προμοτάρισμα) ακολουθεί δύο αστυνομικούς που είναι συνεργάτες για εννιά ολόκληρα χρόνια και έχουν μάθει ο ένας τις ιδιοτροπίες του άλλου να τίθενται σε διαθεσιμότητα άνευ αποδοχών για ένα μήνα γιατί κατέστρεψαν μια επιχείρηση της αστυνομίας με τις “γκάφες” τους. Το πρόβλημα είναι όμως ότι ο Jimmy παντρεύει τη κόρη του σε ενάμιση μήνα και πρέπει να βρει τα λεφτά για να πλρώσει τον ονειρεμένο γάμο της. Αποφασίζει να πουλήσει μια συλλεκτική κάρτα του μπέιζμπολ αλλά την ώρα της αγοραπωλησίας, ο Dave ένας παλαβός τρασέρ (αυτός που κάνει παρκούρ) ληστής τυχαίνει να μπει και να κλέψει το μαγαζί και μαζί και τη κάρτα του. Έτσι μαζί με τον συνάδελφό του Paul, ξεκινάν μόνοι της την έρευνα για την κάρτα και μπλέκονται με μεξικάνικες συμμορίες εμπόρων ναρκωτικών.
Το σενάριο των αδερφών Robb και Mark Cullen ήταν στη λίστα με τα καλύτερα αναξιοποίητα σενάρια του 2008 κάτι που κάνει τους θεατές να απορούν πως ήταν τα υπόλοιπα, αν αυτό ήταν από τα καλύτερα. Η ταινία έχει μια αρκετά ενδιαφέρουσα εισαγωγή που σε βάζει στο κλίμα της τρέλας που κουβαλάνε οι δύο συνεργάτες αλλά από αυτό το σημείο μέχρι να ξαναρχίσει κάποιου είδους δράση, περνάει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που απλά τους βλέπεις να χαζολογάνε για τη προσωπική τους ζωή, χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το θεατή. Η εμφάνιση του Seann William Scott στο ρόλο του σαλεμένου τρασέρ Dave αρχίζει να βάζει τα πράγματα σε μία σειρά με τη ταινία να παίρνει λίγο τα πάνω της αλλά μέχρι το σημείο απλά να αντέξεις να τη δεις, χωρίς να έχει κάποια σεναριακή πρωτοτυπία εκτός από ένα-δύο πετυχημένες ατάκες και αρκετά υποτονική δράση. Βέβαια δε μπορεί να κατηγορηθεί μόνο το σενάριο αφού και ο Smith δε τα κατάφερε καλύτερα με μερικές, θεωρητικά αστείες σκηνές να είναι τραβηγμένες από τα μαλλιά, κακοσκηνοθετημένη δράση με τραγικά λάθη αλλά κυρίως την επιλογή των δύο πρωταγωνιστών που δεν έχουν ίχνος χημείας μεταξύ τους, με τον Bruce Willis να μην έχει ουσιαστικά “τύπο χαρακτήρα” και τον Tracy Morgan να είναι ένας τραγικά μη-αστείος κλόουν.
Τα λεπτά μετά την εισαγωγή, πέρασαν βασανιστικά αργά και η μετά μετριότητα με κράτησαν μέχρι το τέλος. Ο μόνος που σώθηκε είναι ο Seann William Scott στον μακράν πιο αστείο ρόλο της ταινίας και μια ερμηνεία που μας κάνει να πιστέψουμε ότι τελικά είναι υποτιμημένος κωμικός και θα έπρεπε να είχε καταφέρει κάτι παραπάνω. Ο Smith αυτή τη φορά δε τα κατάφερε, αλλά περιμένουμε την επόμενή του ταινία που για πρώτη φορά θα είναι θρίλερ και θα έχει τίτλο Red State.
4,5/10
Τα ξαναλέμε σε δεκαήμερο. Καλές διακοπές σε όλους σας…και καλές προβολές!
Ξερεις κατι; Η ταινια φαινεται μάπα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλα ομως που εγω τον B. Willis τον ακολουθω ακαταπαυστα :[