Inception review

Christopher Nolan, ένας Λονδρέζος που ήρθε από το πουθενά και με μόλις 7 ταινίες στο ενεργητικό του, έχει γίνει ο νούμερο ένα σκηνοθέτης στο πλανήτη. Μπορεί να δέχτηκε καθολική αποθέωση για την τελευταία του ταινία, The Dark Knight αλλά τώρα έρχεται με μια ολοκληρωτικά προσωπική του ταινία να μας…πετάξει τα μάτια έξω.

Did you see that? Για αρκετούς μήνες μετά την ανακοίνωση του Inception, ο Nolan κατάφερε να μην διαρρεύσει το οτιδήποτε για την ταινία και πραγματικά λάτρευσα αυτή τη “άγνοια κινδύνου”. Προς απογοήτευσή μου τον τελευταίο ενάμιση μήνα πριν την έξοδο στις αμερικάνικες αίθουσες (η οποία παρεμπιπτόντως έγινε πριν περίπου ενάμιση μήνα, και εμείς σαν χαϊβάνια περιμέναμε να αδειάσουν τα beach bars για να την απολαύσουμε), αυτή η σιωπή έσπασε απότομα με πολλές λεπτομέρειες, clips και trailers τα οποία επέλεξα να αγνοήσω (εκτός φυσικά του trailer) θέλοντας να δω το άγνωστο. Και δεν απογοητεύτηκα…

You remind me of someone... a man I met in a half-remembered dream. He was possessed of some radical notions. Χωρίς να τίθεται κάποιος χρονικός περιορισμός, βρισκόμαστε κάπου στο “διαρκές παρόν”. Ο Dom Cobb, ένας κλέφτης, ένας δημιουργός, ένας απατεώνας, ένας πατέρας με πολλές τύψεις, ή απλά ο extractor (δεν έχει νόημα να μεταφράσω την ειδικότητα του καθενός). Αναλαμβάνει να μπει στο όνειρό σου και να σε κλέψει όταν είσαι περισσότερο ευάλωτος, όταν δε ξέρεις καν ότι ονειρεύεσαι. Η Cobol Engineering προσλαμβάνει τον Cobb και τον βοηθό του Arthur (point man) με αποστολή να μπουν στο όνειρο του επιχειρηματία Saito ώστε να κλέψουν κάποια απόρρητα έγγραφα. Κάτι πάει στραβά, ο Saito τους καταλαβαίνει από μια μικρή λεπτομέρεια και αναγνωρίζοντας τις δυνατότητές τους, τους προτείνει κάτι απίστευτα επικίνδυνο που όμως θα αθωώσει τον Cobb από τις πολλές κατηγορίες που τον κυνηγάνε και δε μπορεί να επιστρέψει στα παιδιά του. Τι ακριβώς πρέπει να κάνουν…αν και εξηγείται αρκετά νωρίς, δε θέλω να το αποκαλύψω λέγοντας απλά ότι πρέπει να κάνουν ένα…inception στο μυαλό τους κύριου ανταγωνιστή του Saito καταστρέφοντας την εταιρία του. Η αποστολή ξεκινάει και μαζί της αναζητούνται οι απαραίτητοι συνεργάτες, με ίσως βασικότερη την Ariadne (architect), μια νεαρή φοιτήτρια αρχιτεκτονικής που αναλαμβάνει να δημιουργήσει/κατασκευάσει/φανταστεί το υπέρ-πολύπλοκο ονειρικό τοπίο στο οποίο θα δράσει η ομάδα παγιδεύοντας τον Στόχο, σε αυτή τη περίπτωση τον Robert Michael Fischer, μεγάλο ανταγωνιστή του Saito. Η ομάδα ολοκληρώνεται με τον Eames (Forger), που αναλαμβάνει να πάρει τη μορφή προσώπων με σκοπό τον επιρροή στο Στόχο, και τον Yusuf, τον χημικό που αναλαμβάνει να φτιάξει το ανάλογο χημικό να βάλει την ομάδα στο υποσυνείδητο του Στόχου. Το inception όμως δεν είναι τόσο απλό και επιστρατεύεται η dream-within-a-dream διαδικασία περνώντας από κόσμο σε κόσμο και από υποσυνείδητο σε υποσυνείδητο. Αν αυτά σας φαίνονται λίγο περίπλοκα, κρατηθείτε γιατί δεν είδατε τίποτα ακόμα…δε θα πιστεύετε στα μάτια σας!

And I will lead them on a merry chase. Ο Nolan κατάφερε ίσως το ακατόρθωτο. Να πάρει μια θεωρία όπως την είσοδο και εκμετάλλευση των ονείρων, να την εμπλουτίσει με την dream-within-a-dream εναλλακτική πραγματικότητα που μπορεί να μην είναι πρωτοεμφανιζόμενη αλλά ποτέ τόσο αναλυτικά αποτυπωμένη, προσθέτει πολλούς και ολοζώντανους χαρακτήρες, και φτιάχνει ουσιαστικά μια σπουδή στην ιδέα του που παρά την πολυπλοκότητά της, η βασική ιστορία γίνεται σχετικά εύκολα κατανοητή στο κάθε θεατή ώστε να μην υπάρχει η πιθανή δικαιολογία των μικρότερης ηλικίας “blockbusterάδων” ότι δε κατάλαβαν τίποτα, και ταυτόχρονα να έχει τόσες μικρές λεπτομέρειες που μπορείς να συζητάς για ώρες με πολλές πιθανές θεωρίες. Το ακόμα καλύτερο είναι ότι δεν είναι ανάγκη να απαντήσεις σε κανένα από τα υπέρ-πολύπλοκα ζητήματα μιας και χωρίς να τα κατανοήσεις πλήρως, το Inception είναι ένα εκπληκτικό δημιούργημα που απολαμβάνεις το κάθε του λεπτό θαυμάζοντας σε σημείο ζήλειας το ταλέντο του Nolan.

With the slightest disturbance, the dream's going to collapse. Τεχνικός τομέας; Οπτικά και ψηφιακά εφέ, ήχος, μοντάζ, sound editing, απλά δώστε από τώρα από μια υποψηφιότητα σε κάθε έναν από τους παραπάνω τομείς και καθαρίσατε. Αν θέλετε να ρισκάρετε, δώστε από τώρα και το χρυσό αγαλματάκι στο sound editing γιατί απλά παίζει χωρίς αντίπαλο˙ για πρώτη φορά θα βγείτε από μια αίθουσα και θα νοιώθετε δαρμένος από τα ανελέητα μπάσα που τραντάζουν τα σωθηκά σας. Όσο για τη σκηνοθεσία, το γεγονός ότι τα 150 λεπτά της ταινίας μοιάζουν ελάχιστα και θες κι’ άλλο, κι’ άλλο, κι’ άλλο τα λέει όλα. Προσκυνάω τη χάρη σου Χριστόφορε…

Leonardo DiCaprio, Marion Cotillard, Joseph Gordon-Levitt, Ellen Page, Tom Hardy, Ken Watanabe, Cillian Murphy. Beat this!! Δύο από τα μεγαλύτερα ανερχόμενα ταλέντα του αμερικάνικου κινηματογράφου, η πρώτη πραγματικά μεγάλη star του Γαλλικού κινηματογράφου μετά από δεκαετίες, δύο εξαιρετικοί Βρετανοί ηθοποιοί και με πρωταγωνιστή έναν από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του. Πιάστους αν μπορείς. Με κορυφαίους τους Hardy και Page, το ensemble cast του Nolan παραδίδει μαθήματα ποιοτικών blockbuster ερμηνειών.

Did you see that? Γιατί όχι 9(γιατί ως γνωστόν 10 δεν υπάρχει); Για τον υποτιμημένο χαρακτήρα του Arthur (Gordon-Levitt) που φτάνει σε σημείο να τελειώνει η ταινία και δε ξέρεις ακριβώς το ρόλο του, τα ελαφρώς πολλά αναπάντητα ερωτήματα που αφήνει λίγο πριν το τέλος και κυρίως γιατί…διαρκεί μόνο 150 λεπτά και ΘΕΣ ΚΙ’ΑΛΛΟ!

8,5/10