Οι Runaways δημιουργήθηκαν το 1975 από την ντράμερ Sandy West και την κιθαρίστρια Joan Marie Larkin ή όπως έγινε γνωστή Joan Jett. Αν πω ότι τις είχα έστω ακουστά πριν δω την ομώνυμη ταινία, θα πω ψέματα, έστω και αν η Joan Jett είναι από τα ιστορικά ονόματα της ροκ σκηνής. Με δεδομένη την πλήρη άγνοιά μου, το The Runaways με εξίταρε να ακούσω κάποια από τα τραγούδια τους αλλά φτάνει μόνο αυτό;
Οι προαναφερόμενες, έφηβες στην ηλικία μουσικοί, μαζί με τον ημίτρελο αλλά πανούργο manager Kim Fowley, έκαναν την αρχή ανακαλύπτοντας στην 15χρονη Cherie Currie, την lead singer του συγκροτήματος ώστε να ταράξουν τα νερά της ροκ με το πιο άγριο all-girl rock band. Η σταδιακή εναρμόνιση-εκπαίδευση της Cherie αφού δεν ήταν καν τραγουδίστρια, η συγγραφή των τραγουδιών, τα πρώτα live σε prive παρτύ και λούνα παρκ, έφεραν την μεγάλη επιτυχία των τουρνέ σε όλο τη κόσμο, την αναγνωσιμότητα αλλά και τις κόντρες.
Ο δρόμος προς την επιτυχία παρουσιάζεται σχεδόν στρωμένη με ροδοπέταλα, κάτι που προφανώς δεν ίσχυε, με σκοπό η σκηνοθέτης να εστιάσει στις σχέσεις μεταξύ των μελών του γκρουπ αλλά και να αποτυπώσει πιστά την εποχή. Έχοντας ουσιαστικά τρία καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη, το μοναδικό που είναι απολύτως επιτυχημένο είναι η αναπαράσταση της ροκ σκηνής της εποχής νοιώθοντας πραγματικά ότι βλέπεις τις αληθινές Runaways και μεγάλο ρόλο σε αυτή την επιτυχία έχουν οι εξαιρετικές ερμηνείες της Dakota Fanning και κυρίως των oscar-worthy Kristen Stewart και Michael Shannon στο ρόλο των Cherie Currie, Joan Jett και Kim Fowley αντίστοιχα.
Δυστυχώς τα υπόλοιπα “καρπούζια” πέφτουν από τα χέρια της Ιταλίδας σκηνοθέτιδας Floria Sigismondi, έστω και χωρίς να σπάσουν αφού και η καλλιτεχνική πορεία του συγκροτήματος και οι σχέσεις μεταξύ των μελών του, παρουσιάζονται με πολύ μικρή και επιφανειακή απλή καταγραφή γεγονότων χωρίς να δίνει ευκαιρία στο θεατή να συμπάσχει.
Το The Runaways σου προκαλεί σίγουρα τη περιέργεια να ενδιαφερθείς να μάθεις κάτι παραπάνω για την ιστορία αλλά και το μέλλον του συγκροτήματος και των μελών του ενώ ταυτόχρονα έχεις στο youtube να παίζουν τα Cherry Bomb, Crimson And Clover και I Love Rock N' Roll, αλλά μέχρι εκεί. Η ιστορία τους δεν έχει κάτι το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον εκτός του ιστορικού δεδομένου του girl-rock-band και των εκπληκτικών ερμηνειών της Kristen Stewart (ξεχάστε τις χαζομαρούλες των Twilight) και Michael Shannon.
6/10
δλδ να το δω ή οχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήτωρα μπερδευτηκα :[
Αυτό δε μπορώ να στο πω εγώ. Εγώ σου έδωσα απλά τα δεδομένα και ένα τελικό "υποκειμενικό-όσο το δυνατόν αντικειμενικό" rating. Εσύ θα αποφασίσεις αν σου αρέσουν αυτού του είδους οι ταινίες, αν σου αρέσουν οι ηθοποιοί, αν σου αρέσει αυτού του είδους η μουσική η οποία ουσιαστικά πλημμυρίζει τη ταινία και αποφασίζεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι το 6 τα λέει όλα, δε θα απογοητευτείς σε κανένα σημείο αλλά δεν είναι κανένα αριστούργημα.