Όταν ο μέγας Bergman σε χαρακτηρίζει το νέο μεγάλο σκηνοθέτη του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου, σίγουρα ανεβαίνουν οι μετοχές σου αλλά αυξάνεται και το βάρος στους ώμους σου γιατί πρέπει να το αποδεικνύεις συνέχεια. Ο Σουηδούς Lukas Moodysson έκανε δύο πραγματικά εξαιρετικές ταινίες, το Lilja 4-ever και το προσωπικά αγαπημένο Fucking Åmål και έστρεψε πολλά βλέμματα πάνω του. Από τότε όμως, μάλλον έχασε το δρόμο του μιας και έκανε κυρίως πειραματικές ταινίες με αποκορύφωμα το πρόσφατο Container, μια ασπρόμαυρη βουβή ταινία με μια γυναίκα να κυλιέται σε ένα κρεβάτι!
Όπως φαίνεται, όμως, το Σουηδός δημιουργός επιστρέφει πιο δυναμικά από ποτέ με την πρώτη του αγγλόφωνη ταινία και μάλιστα με ένα ζηλευτό cast. Οι Leo και Ellen Vidales είναι ένα νεαρό ζευγάρι Νεοϋορκέζων που ζουν με τη κόρη τους, αυτό που ίσως μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει το αμερικάνικο όνειρο. Υπέρ-επιτυχημένοι επαγγελματικά, ίσως περισσότερο και από όσο που μπορούν να αντέξουν, αγαπημένοι, χωρίς σοβαρά προβλήματα με τη μικρή τους κόρη που λατρεύουν αλλά όλα για κάποιο ανεξήγητο λόγο κρέμονται σε μία κλωστή. Ένα ολιγοήμερο επαγγελματικό ταξίδι του Leo στη Ταϋλάνδη θα τον κάνει να δει έναν άλλο κόσμο και να αντιδράσει σπασμωδικά. Πίσω στο σπίτι, η Ellen έχει πια ελάχιστο χρόνο να περάσει με την κόρη τους, η οποία ουσιαστικά μεγαλώνει με την Φιλιππινέζα οικιακή βοηθό Gloria και φοβάται ότι έχει χάσει τον έλεγχό της. Και η Gloria, όμως, έχει τη δική της ιστορία με τα δύο παιδιά της πίσω στις Φιλιππίνες, να της ζητάνε να επιστρέψει αλλά αυτή να είναι αναγκασμένη να μείνει ώστε να τους προσφέρει μία όσο το δυνατό καλύτερη ποιότητα ζωής.
Το Mammoth καταπιάνεται με αρκετά διαφορετικά ζητήματα, από τα προβληματικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης, τα καθημερινά προβλήματα στις τριτοκοσμικές χώρες και πως αυτά μπορούν να αλλάξουν έναν άνθρωπο, την εκμετάλλευση και το εμπόριο λευκής σαρκός, μέχρι την ευθραυστότητα της “ευτυχίας”, τις ενδοοικογενειακές σχέσεις μιας εκ πρώτης όψης ιδανικής οικογένειας και πόσο εύκολα μπορούν όλα να καταστραφούν. Πολλοί χαρακτήρισαν το Mammoth ως ένα μικρό Babel και εν μέρη δεν έχουν άδικο. Καταπιάνεται με φαινομενικά τελείως διαφορετικές δραματικές ιστορίες που με κάποιο τρόπο συνδέονται μεταξύ τους. Η διαφορά είναι όμως ότι οι ιστορίες είναι πολύ λιγότερες και παίζουν αποκλειστικά με τη ψυχολογία των πρωταγωνιστών και δεν έχουν τη “δράση” που είχε το Babel. Έχει σκοπό να αποτυπώσει στην οθόνη τα προβλήματα σε τρεις τελείως διαφορετικές κοινωνίες και όχι να διηγηθεί μια ιστορία που εξελίσσεται σε αυτό το περιβάλλον. Αυτή, όμως, η απουσία ουσιαστικής δράσης σε συνδυασμό με μερικά plot holes και άλλες τόσες κακές ή μάλλον αστείες, σε σημείο αυτοκαταστροφής, επιλογές του σεναρίου κάνει τη ταινία ελαφρώς ανόητη και ανούσια.
Η επιλογή των πρωταγωνιστών έγινε πολύ προσεγμένα και είναι πέρα για πέρα επιτυχημένη. Ο Gael García Bernal, ελαφρώς παγιδευμένος στη ζωή του, παντρεμένος που όταν βρίσκει τον “απαραίτητο” χρόνο κάνει τα λάθη που δεν του επιτρέπονται λόγω των συνθηκών της ζωής του. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρετε, ο Leo ζούσε μια παρατεταμένη εφηβεία και η αναπάντεχη επαγγελματική επιτυχία σε συνδυασμό με την οικογένεια δημιουργούν έναν πολυεπίπεδο χαρακτήρα που ίσως είναι και το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας. Ο ρόλος της Michelle Williams (Ellen) ως επιτυχημένης χειρουργού αλλά παραγκωνισμένης μητέρας έχει ένα πιο δραματικό τόνο και ίσως πιο ακαταλαβίστικο για το ανδρικό κοινό. Όπως ακριβώς δηλαδή είναι και κάθε γυναικείος χαρακτήρας…
Ο Moodysson δε παίρνει σκηνοθετικά ρίσκα με τολμηρές σκηνές αλλά είναι οπτικά πανέξυπνη με υποβόσκουσες παρομοιώσεις που όταν αντιλαμβάνεσαι σε εξιτάρουν, έστω και αν δεν είναι πάντα ιδιαίτερα επιτυχημένες. Το σενάριο, όμως, που έχει γράψει ο ίδιος, έχει αρκετά μειονεκτήματα, με αποκορύφωμα τρία γεγονότα που καταστρέφουν σε μεγάλο βαθμό το ρεαλισμό, το δράμα της Ellen για το μαχαιρωμένο ασθενή, τη σχέση του Leo με την Cookie και το διάλογο μεταξύ της γιαγιάς και του μικρού Salvador για τον… σεξοτουρισμό! Δε μπορώ να επεκταθώ αλλά η καταστροφή που προκαλούν αυτές οι σεναριακές επιλογές είναι ανεπανόρθωτη και θα έπρεπε να προσεχτούν περισσότερο.
Το Mammoth είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα δραματική ταινία που καταπιάνεται με πολλά θέματα, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι. Τα σεναριακά λάθη το ρίχνουν από το επίπεδο που έχουν τη δυνατότητα να το ανεβάσουν οι πρωταγωνιστές τους και ο σκηνοθέτης και αποτελεί μάλλον μια καλή αρχή για να γνωρίσουν και αυτοί που δε βλέπουν μη-αγγλόφωνες ταινίες, ένα μεγάλο ευρωπαίο δημιουργό στην όχι και καλύτερη στιγμή της καριέρας του αλλά σίγουρα σε μια αξιόλογη ταινία.
6/10
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου