13 Ιουνίου 2010

Unthinkable review

unthinkable Μετά από 6 σεζόν παρέα με τον Jack Bauer, το ζήτημα της υπερβολικής βίας σε σημείο βασανισμού κατά τη διάρκεια μιας ανάκρισης και το κατά πόσο μπορεί να δικαιολογηθεί μια τέτοια πράξη ανάλογα με τις τρέχουσες συνθήκες, έπεσε πολλές φορές στο τραπέζι σε διάφορα έντυπα παγκοσμίως και ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που η σειρά “24” κατακρίθηκε τόσο έντονα. Σήμερα, μόλις λίγες εβδομάδες μετά το τέλος της σειράς κάνει την εμφάνισή της η νέα ταινία του Gregor Jordan που παλιότερα μας έχει δώσει αξιόλογες ταινίες όπως το Buffalo Soldiers με πιο πρόσφατη τη, μάλλον πιο αποτυχημένη του προσπάθεια, The Informers.

Unthinkable-Poster Η Helen Brody είναι μια πράκτορας του FBI που μία μέρα βλέπει ξαφνικά σε όλα τα κανάλια τη φωτογραφία ενός αμερικάνου πολίτη ονόματι Steven Arthur Younger ο οποίος αναζητείται για τρομοκρατία, χωρίς να έχει η ίδια καμία ενημέρωση. Ζητώντας εξηγήσεις, οδηγούν αυτή και την ομάδα της σε μια απομακρυσμένη στρατιωτική βάση όπου βλέπει ότι ο τρομοκράτης έχει ήδη συλληφθεί ενώ έχει δώσει ένα βίντεο που λέει ότι έχει τοποθετήσει τρεις πυρηνικές βόμβες σε πόλεις της Αμερικής και θα εκραγούν σε τρεις μέρες χωρίς ταυτόχρονα να ζητάει κάποιο αντάλλαγμα. Έτσι καλείται ο Henry Herald Humphries, ένας πρώην στρατιωτικός, γνωστός για τις βάναυσες μεθόδους ανάκρισης, για να καταφέρει να κάνει τον Arthur Younger να μιλήσει και να προλάβουν τις βόμβες.

Η πρώτη ώρα της ταινία μοιάζει σαν ένα μέτριο επεισόδιο του 24 με τον "Η" να αρχίζει άμεσα τις σοκαριστικά βάναυσες μεθόδους ανάκρισης, προς τις οποίες η Brody είναι παντελώς αντίθετη αλλά με τη πίεση του χρόνου αναγκάζεται να τις δεχτεί. Με λίγο backstory που αφήνεται στη μέση, λίγες βίαιες σκηνές βασανισμού που όμως έχουμε ξαναδεί και αλλεπάλληλα  σταμάτα-ξεκίνα ώστε να σπάσει ο Arthur Younger, η πρώτη ώρα είναι υπέρ του δέοντος αδιάφορη και σε κάποια σημεία κουραστική και άσκοπη. Και κάπου εκεί, τη τελευταία μέρα πριν λήξει η διορία, η ένταση, η δράση και μαζί φυσικά και το ενδιαφέρον, ανεβαίνουν κατακόρυφα σε σημείο να νομίζεις ότι βλέπεις μια άλλη ταινία. Ο Arthur Younger παίζει με τους βασανιστές τους αλλά και με τους θεατές, η Brody δείχνει ότι δε βρίσκεται εκεί μόνο σαν αντίβαρο και ο H αρχίζει να χάνει την υπομονή του καταφεύγοντας σε “unthinkable” μεθόδους. Καταιγιστικός ρυθμός με συγκλονιστικές ερμηνείες και έξυπνες σεναριακές ιδέες που φέρνει το jaw-dropping φινάλε.

Οι ταινίες δεν είναι ζυγαριά για να βάλεις από τη μία τα θετικά και από την άλλη τα αρνητικάh001-560x464 και να δεις προς τα που γέρνει˙ συνήθως, γιατί στη περίπτωση του Unthinkable, κάποιος μπορεί να πει ότι πρόκειται για δύο διαφορετικές ταινίες μιας και τα 3/5 αυτής είναι υπερβολικά μέτρια. ενώ το τελευταίο act είναι από τις πιο έντονες κινηματογραφικές εμπειρίες με ένα εκπληκτικό φινάλε. Έτσι δε μπορείς παρά να σκεφτείς ταυτόχρονα το πόσο κουραστικό ήταν το πρώτο μέρος, τις αρκετές αναξιοποίητες υποιστορίες που θα έδιναν το απαραίτητο βάθος στη ταινία, νομίζοντας πως από όλη την ιστορία σου έδειξαν μόνο τη κορυφή του παγόβουνου ενώ την ίδια ώρα δε μπορείς να αγνοήσεις τις εξαιρετικές ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστών Samuel L. Jackson, Carrie-Anne Moss και Michael Sheen σε συνδυασμό με το εξαιρετικό τελευταίο μέρος που προανέφερα που σου αφήνει μια πολύ έντονη και γλυκιά τελική γεύση.

Όπως ίσως προσέξατε, επίτηδες δεν αναφέρθηκα στη σεναριακά ουσία που εξετάζεται, δηλαδή το αν και κατά πόσο η ταινία εξυμνεί τα βασανιστήρια όπως πολλοί ανέφεραν, γιατί πολύ απλά ο καθένας θα το δει όπως θέλει αφού δεν υπάρχουν πρέπει. Ναι, τα αμερικάνικα κλισέ είναι φυσικά παρόντα αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε παρουσιάζεται έστω και με πιο υπόγειο τρόπο και το αντίπαλο δέος. Όπως λέει και το tagline "Right and wrong no longer exist"...

Δυσκολεύτηκα πολύ να βρω τι βαθμολογία αξίζει στο Unthinkable. Το πρώτο μέρος, το οποίο είναι και αισθητά μεγαλύτερο σε διάρκεια δεν αξίζει για παραπάνω από 4,5 ενώ το δεύτερο μπορεί να είναι μικρότερο αλλά σε αφήνει με μια άκρως ικανοποιητική αίσθηση στο τέλος και θα μπορούσε να πάρει ένα 7,5. Έτσι, απλά αναγκάστηκα θα περιοριστώ στο να βγάλω ένα μέσο όρο.

 

6/10

5 σχόλια:

  1. επιτελους!
    μπορει το 6 να ειναι απογοητευτικα χαμηλο ομως το θεμα ειναι πως ο SLJ επιστρεφει κι αυτο για μενα ειναι αρκετο για να παω να δω την ταινια :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τραγικο...εχουν ξεφυγει τα αμερικανια...ντροπη να κυκλοφορουν τετοιες ταινιες..κ να τις κριτικαρετε κιολας...μονο το αισθημα του φοβου στους πολιτες τους θελουν να προκαλεσουν...καιρος να ανεβασουμε το επιπεδο συνειδησης μας..και μαζι και το κριτικο επιπεδο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν είμαι εδώ για να κριτικάρω τη πολιτική ορθότητα της ταινίας και τα υποσυνείδητα μηνύματα που θέλει να περάσει στα αμερικανάκια, αλλά το επίπεδο καλλιτεχνικής ποιότητας, όσο και τη "διασκέδαση" που θα προκαλέσει στο μέσο (Έλληνα) θεατή. Και στο Unthinkable, η ιστορία δεν ενοχλεί παραπάνω απ'όσο ένα τυπικό επεισόδιο του "24". Στη προτελευταία παράγραφο παραθέτω την άποψή μου για το θέμα.
    Δικαίωμά σου να μη σου άρεσε, αλλά όχι να ζητάς να μη γράψω τη κριτική μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ναι οκ..δικιο εχεις, δεν ζητησα να μην την κριτικαρεις--και δεν εχω δει ποτε 24ωρες οποτε δεν ξερω για τι προκειται..απλα σε μια τετοια ταινια που θιγει αμιγως πολιτικα θεματα, νομιζω οτι και η κριτικη θα πρεπει να εστιασει περισσοτερο στον πολιτικο λογο της ταινιας..δηλ. με ενα σεναριο που χασκει απο παντου (ελλιπεστατη εξηγηση του πως θα μπορουσε ενας "πειραγμενος-αρρωστος" ο οποιος επιπλεον παρακολουθειται στενα απο την αντιτρομοκρατικη υπηρεσια να κατασκευασει και να τοποθετησει πυρηνικες!!!!!?? βομβες σε μεγαλες πολεις ανενοχλητος) η ταινια δημιουργηθηκε για να αυξησει το αισθημα του φοβου στον μεσο Αμερικανο-κ οχι μονο σ αυτον..ταινιες που θελουν να προκαλεσουν μισος και φοβια κατα την γνωμη μου θα πρεπει να τυγχανουν ειδικης κριτικης..ζουμε σε σκοτεινες εποχες και νομιζω οτι ολοι--ο καθενας μεσα απο αυτα που αγαπαει και πραγματευεται--θα πρεπει να εστιαζουμε προς πιο φωτεινες καταστασεις..
    Sorry για την παρεμβαση και ευχαριστω για τον χωροχρονο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχει αρκετό καιρό που είδα τη ταινία και δε θυμάμαι κάποια plot holes (που υπάρχουν παντού) που να με ενόχλησαν ιδιαίτερα, αντίθετα με τις αναξιοποίητες υποιστορίες.
    Αναφέρω ξανά και ξανά το "24" γιατί στις 6 σεζόν του, καταστάσεις που περιγράφει η ταινία ήταν...καθημερινότητα και έχουμε πάθει μια "ανοσία".
    Ευχαριστώ για τα σχόλια (άλλωστε γι'αυτό υπάρχουν, δε γίνεται να συμφωνούμε πάντα) και περιμένω να ξαναδιαβάσω τη γνώμη σου και για άλλες ταινίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts with Thumbnails