Αρκετοί ίσως γνωρίζουν τον Τεξανό pulp μυθιστοριογράφο Robert E. Howard από τον χαρακτήρα του Conan και τους υπόλοιπους ήρωες που γνωρίσαμε στην εποχή της Hyborian Age. Όμως πριν τον Conan, ο Howard είχε ασχοληθεί και με έναν άλλο ήρωα που σήμερα, για πρώτη φορά μετά τη πρώτη εμφάνισή του το 1928 βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη, τον πουριτανό εκδικητή, όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται, τον Solomon Kane. 
Αγνοώντας το υπόβαθρο που έστησε ο Howard στα βιβλία του, ο Kane μας συστήνεται σαν ένας εξαίρετος μαχητής που ζούσε το 1600, πρώην καπετάνιος που μαζί με τους άνδρες του καταλάμβαναν τις πόλεις τη μία μετά την άλλη. Μετά από όλα όσα έχει κάνει όμως, η ψυχή του είναι καταραμένη και αποφασίζει να τη σώσει πηγαίνοντας σε μοναστήρι αποποιούμενος πλήρως τη βία. Φεύγοντας από το μοναστήρι, γνωρίζει την καλοκάγαθη οικογένεια του William Crowthorn που μαζί με τη γυναίκα του και τα τρία παιδιά του ταξιδεύουν με απώτερο σκοπό το μεγάλο ταξίδι προς το Νέο Κόσμο. Τον βοηθάνε, του δίνουν ένα πιάτο φαγητό και ρούχα αλλά έρχεται μια στιγμή που οι στρατιώτες του διαβολικού μάγου Malachi τους επιτίθενται, σκοτώνουν τα δύο τους παιδιά με τον Kane να μη μπορεί να αντιδράσει λόγω του όρκου ενάντια στη οποιαδήποτε βίαιη πράξη. Λίγο πριν πεθάνει ο William Crowthorn, του αναθέτει να βρει την κόρη του που πήραν αιχμάλωτη οι στρατιώτες και όταν την ελευθερώσει, η ψυχή του θα είναι και πάλι ελεύθερη. Έτσι ξεκινάει το ταξίδι προς το κάστρο του Malachi… 
Το σενάριο όπως καταλαβαίνετε δε μπορεί να πάρει κάποιο βραβείο πρωτοτυπίας αλλά για έναν μεσαιωνικό φανταστικό κόσμο είναι αρκετό για μια ικανοποιητική ταινία δράσης. Έστω όμως και με αυτή την απλή ιστορία, το σενάριο έχει μερικά κενά και απιθανότητες που θυμίζουν περισσότερο κάποιο ρηχό videogame, όπως το λόγο που ο Kane διώκεται από το μοναστήρι αλλά και την κατεύθυνσή του όταν φεύγει από αυτό και συναντά τους Crowthorns, αλλά και τη σχετική απουσία ενός backstory που να κάνει τον χαρακτήρα πολυδιάστατο και όχι απλά μια καρικατούρα. Έστω και με αυτά τα προβλήματα, η ταινία του Michael J. Bassett, σκηνοθέτη του Deathwatch έχει έναν αρκετά καλό ρυθμό χωρίς να κουράζει ιδιαίτερα αλλά και χωρίς καμία πρωτοτυπία στη διάρκειά του.
Μια ταινία δράσης και φαντασίας προβλέπει και ιδιαίτερα μεγάλο budget, και τα 45 εκατομμύρια δολάρια μάλλον δεν ήταν αρκετά και η απουσία τους φάνηκε σε ορισμένα ιδιαίτερα κακοφτιαγμένα cgi, σε ένα μέτριο art direction που κάνει εμφανή τα γυρίσματα σε studio αλλά και τη προετοιμασία των ηθοποιών για τις σκηνές δράσης. Δυστυχώς όλες οι σκηνές μάχης, είναι ιδιαίτερα κακοσκηνοθετημένες, χωρίς ένταση, αργές λες και είναι σε αργή κίνηση μη τυχόν και χτυπηθούν κατά λάθος οι ηθοποιοί και σε συνδυασμό με τη αποτυχημένη επιλογή του James Purefoy στο πρωταγωνιστικό ρόλο που δε μπορεί να πείσει για το…coolness και τις ικανότητές του, η ταινία χάνει οποιαδήποτε έλξη μπορεί να προκαλέσει μια ταινία δράσης. 
Η μετριότητα διέπει το Solomon Kane σε όλα του τα βασικά συστατικά, το σενάριο, τη σκηνοθεσία, τα εφέ, τις ερμηνείες, τη μουσική, τις σκηνές δράσης, παντού. Ποτέ δε πέφτει κάτω του μετρίου ώστε να γίνει κουραστικό και βαρετό αλλά και ποτέ δε καταφέρνει να μας εντυπωσιάσει. Μια καλή προσπάθεια που όμως δεν αξίζει κάτι παραπάνω από μια απλή ματιά.
5/10
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου