Κάθε ταινία έχει το δικό της κοινό, το δικό της target group όπως έχουμε μάθει να λέμε. Ειδικά η κωμωδία είναι το είδος που μπορεί να κριθεί λιγότερο αντικειμενικά. Όμως η αηδία έχει και τα όριά της…
Πραγματικά ένοιωσα ντροπή που είδα αυτή τη ταινία. Μια ταινία που θυμίζει τις χειρότερες γ’ κατηγορίας βιντεοταινίες του 90. Το Λάρισα Εμπιστευτικό είναι μια ταινία της οικονομικής κρίσης και μόνο έτσι μπορώ να δικαιολογήσω τους τόσους «καλούς» ηθοποιούς που δέχτηκαν να συμμετάσχουν.
Καρικατούρες χωριάτες με «δήθεν» λαρισαϊκή προφορά φανατίζονται και μαλώνουν για το που θα δημιουργηθεί μια μονάδα βιολογικού καθαρισμού. Μίζες, ρεμούλες, κουτσομπολιά, πηδήματα και κακόγουστα, καρακιτς, δήθεν gags που προσβάλουν την αίσθηση του χιούμορ του κοινού θεατή.
Πραγματικά δεν αξίζει το κόπο να ξοδέψω ούτε δευτερόλεπτο παραπάνω από χρόνο μου. Μείνετε μακριά ακόμα και αν σας πληρώσουν να τη δείτε…
2/10
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου