Bridesmaids [Φιλενάδες] review

Το Hangover για γυναίκες, αυτός ήταν ο χαρακτηρισμός που διάβαζα και άκουγα από παντού για το Bridesmaids, χαρακτηρισμός που δε με προδιάθεσε ούτε μία στιγμή για να το δω. Ο λόγος που τελικά την είδα τώρα, είναι ότι ξαφνικά βλέπω τη ταινία να παίρνει βραβεία, να μπαίνει στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς και τη Melissa McCarthy να κερδίζει μια θέση στη πεντάδα για το Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου.

Η Annie και η Lillian είναι κολλητές φίλες από το σχολείο. Η Lillian παντρεύεται και όπως είναι φυσικό η Annie αναλαμβάνει το χρέος της κουμπάρας. Όμως τα πράγματα στη ζωή της Annie πάνε από το κακό στο χειρότερο, χωρίς γκόμενο και ταπί μετά από μια αποτυχημένη επιχείρηση. Οι ετοιμασίες του γάμου ξεκινάνε με τη γνωριμία της Annie με τις άλλες τέσσερεις παράνυφες, μεταξύ των οποίων και η όμορφη και η υπερβολικά Helen που μοιάζει με απειλή για τη φιλία των δύο γυναικών. Οι προετοιμασίες περνάνε από ένα σωρό ευτράπελα κυρίως λόγω του ακήρυχτου πολέμου μεταξύ Annie και Helen, με την Annie να ξεσπάει και να βρίσκεται ολομόναχη, απολυμένη και χωρίς σπίτι.

Ναι, περίπου το πρώτο μισό της ταινίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το γυναικείο Hangover. Αλλεπάλληλα ευτράπελα, απανωτά gags, λιγότερο ή περισσότερο αστεία, με διαφόρων ειδών γυναικείους χαρακτήρες, όλοι υπερτονισμένοι όσο δε πάει με κορυφαία τη τσαμπουκαλού «νταλικέρισα» Megan. Αυτό το κομμάτι της ταινίας, με εξαίρεση ένα ευτράπελο που είναι τόσο αισχρό που γίνεται αηδιαστικό, είναι αρκετά διασκεδαστικό και ευχάριστο. Κάπου εκεί όμως οι ομοιότητες με το Hangover τελειώνουν και το Bridesmaids γίνεται ένα ακόμα chick-flick. Η Annie βρίσκεται μαλωμένη με όλους, κάτι που απομακρύνει όλους τους χαρακτήρες από το χάρτη. Λίγη μιζέρια, λίγη απελπισία, λίγη γκαντεμιά, λίγος ρομαντισμός και λίγο χιούμορ και ορίστε το chick-flick σας. Δεν μπορώ να πω ότι γίνεται δυσάρεστο, ούτε ότι πέφτει στο βαρύ πένθος, αλλά έχει αφήσει πολύ πίσω του τη καθαρή κωμωδία του πρώτου μισού.

Το πρώτο μισό του Bridesmaids είναι όντως άξιο αναφοράς. Είναι αρκετά αστείο και τολμάει να είναι ιδιαίτερα αισχρό για γυναικεία ταινία αλλά στο δεύτερο μισό, χάνει τη μπάλα και γίνεται ακόμα μία κομεντί χωρίς να έχει να δώσει απολύτως τίποτα. Η Melissa McCarthy είναι αρκετά καλή αλλά με ρόλο υπερβολικά μικρό για να του δώσεις τη σημασία που ίσως της άξιζε. Ο μόνος τρόπος που μπορεί αυτή η ταινία ξεχώρισε από το σωρό είναι να είδαν μόνο τη μισή.

5,5/10