Trespass review

Μα γιατί συνεχίζουμε να βλέπουμε να βλέπουμε ταινίες του Nicolas Cage; Γιατί πριν 15 χρόνια κέρδισε το Όσκαρ και ελπίζουμε ότι κάποιο ταλέντο έχει μείνει από τότε; Γιατί την ίδια περίπου περίοδο, με σερί ταινίες όπως Con Air και Face/Off και The Rock, έγινε ξαφνικά action hero και μάλιστα ιδιαίτερα επιτυχημένος; Ή μήπως απλά θέλουμε να δούμε πόσο βαθύς είναι ο πάτος του βαρελιού της καριέρας του;

Οι Kyle και Sarah Miller είναι ένα πλούσιο ζευγάρι που ζει με την έφηβη κόρη τους στην τεράστια έπαυλή τους. Ο Kyle ασχολείται ασταμάτητα με τη δουλειά του, το εμπόριο πολύτιμων λίθων, η Sarah νοιώθει παραμελημένη αλλά ανέχεται τη κατάσταση και η κόρη θέλει να μεγαλώσει πριν την ώρας της. Μέχρι που τέσσερεις κουκουλοφόροι εισβάλουν στο σπίτι τους και τους ζητάνε να ανοίξουν το χρηματοκιβώτιο. Οι εισβολείς μοιάζουν να ξέρουν υπερβολικά πολλά για την οικογένεια και με τον Kyle να αρνείται να υπακούσει στις απειλές, το κουβάρι ξετυλίγεται.

Κανείς δε μπορεί να αρνηθεί ότι η καριέρα του Nicolas Cage τα τελευταία χρόνια έχει πιάσει πάτο. Πάρτε το Wicker Man, το Bangkok Dangerous, το Season of the Witch, το Ghost Rider, η μία ταινία χειρότερη από την άλλη. Λίγο όμως πριν από αυτές, είχε γυρίσει τα Lord of War, Matchstick Men και Adaptation. Δε γίνεται λοιπόν, ξαφνικά τα εξαφανίστηκε το όποιο ταλέντο είχε. Δε ξέρω για ποιο λόγο αυτοκαταστρέφεται αλλά συνεχίζω να ελπίζω ότι αργά ή γρήγορα ο καλός Cage θα επιστρέψει, μόνο που το Trespass σίγουρα δεν είναι η αρχή της επιστροφής.

Η δράση της ταινίας ξεκινάει σχεδόν άμεσα. Μετά το αναμενόμενο δεκάλεπτο που μας συστήνονται οι χαρακτήρες, η εισβολή γίνεται χωρίς πολλές περιστροφές και καθυστερήσεις. Και από εκεί ξεκινάει η κατηφόρα. Επί 70 λεπτά παρακολουθούμε τον Cage να αρνείται, χωρίς κανένα λόγο (τεράααστιο plot hole), να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο κάνοντας ψευτοηρωισμούς με τα ανάλογα αποτελέσματα και τη Nicole Kidman για τον ίδιο ακριβώς χρόνο να ουρλιάζει, παρακαλώντας τον άντρα της να το ανοίξει και τους εισβολείς να μη τη σκοτώσουν. Το αναμενόμενο plot twist αν και έχει κάποιο ενδιαφέρον, εκτός ότι σχεδόν αποκαλύπτεται στο trailer, έχει τόσα σεναριακά κενά που τελικά δεν βγάζει κανένα νόημα. Συνολικά το σενάριο και ειδικά οι διάλογοι είναι κατώτεροι και από ερασιτεχνικούς.

Όσο για τη σκηνοθεσία, ο 73χρονος πια, Joel Schumacher δε μπαίνει καν στο κόπο να βγάλει κάποιον άσσο από το μανίκι. Μόνο διεκπεραιωτική μπορεί να χαρακτηριστεί η δουλειά του, στο σύνολο, και ακόμα περισσότερο η camera work, που σε αντίστοιχες κλειστοφοβικές περιπτώσεις (Phone Booth) μας είχε εντυπωσιάσει.

Η μεγάλη αποκάλυψη που περιμένει ο θεατής δεν έρχεται ποτέ, η δράση είναι αρκετή αλλά ανούσια και κυρίως κακογραμμένη. Η σκηνοθεσία είναι generic και η Kidman απλά ουρλιάζει. Το Trespass είναι μια βιντεοταινία πολυτελείας. Έχει γνωστούς ηθοποιούς, γνωστό σκηνοθέτη αλλά παραμένει βιντεοταινία. Δεν είναι τυχαίο που στην Αμερική, μόλις 18 μέρες μετά τη κινηματογραφική της προβολή, κατέβηκε άρον άρον στα ράφια των video clubs, εκεί που ανήκει.

4/10