Blitz review

Όπως έχει δηλώσει και παλιότερα ο Jason Statham, δε σκοπεύει με τις ταινίες του να κερδίσει κάποιο Όσκαρ, αλλά απλά να μας διασκεδάσει, και παρά τον ουσιαστικά μοναδικό τυποποιημένο ρόλο που παίζει λίγο-πολύ στις περισσότερες ταινίες του, καταφέρνει το στόχο του σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Και το η νέα του ταινία Blitz, έμοιαζε κάτι παρόμοιο, έλα όμως που βρήκε τη λάθος στιγμή για την αλλαγή, όσο μικρή και αν είναι αυτή.

Ο Brant είναι ένας σκληροτράχηλος αστυνομικός του Λονδίνου. Οι υπερβίαιες αντιδράσεις του έχουν δημιουργήσει ουκ ολίγα προβλήματα στο τμήμα, όμως σε αυτή την υπόθεση η βοήθειά του είναι απαραίτητη. Ένας άγνωστος δολοφονεί εν ψυχρώ αστυνομικούς, από τροχονόμους μέχρι υψηλόβαθμους ντετέκτιβ. Μαζί με τον επιθεωρητή Porter Nash που μάλλον κανείς δε συμπαθεί λόγω των σεξουαλικών του προτιμήσεων, πρέπει να τον βρουν και να τον σταματήσουν πριν η πόλη πέσει στο χάος.

Ξεκινώντας από τα βασικά, το Blitz δεν είναι μια έντονη περιπέτεια όπως μας έχει συνηθίσει ο πρωταγωνιστής του, αλλά ένα καθαρό αστυνομικό θρίλερ «βρες το δολοφόνο» χωρίς ουσιαστικές σκηνές δράσης εκτός ενός κυνηγητού στα Λονδρέζικα σοκάκια και μιας απολαυστικής αλλά πολύ μικρής εισαγωγής που μας υπόσχεται για άγριες καταστάσεις, μια υπόσχεση όμως που δε τηρεί στη συνέχεια.

Η ιστορία είναι βασισμένη στο αστυνομικό μυθιστόρημα του Ken Bruen, έργο του οποίου ήταν και το London Boulevard που είδαμε πριν μερικούς μήνες. Το κεντρικό concept του ψυχάκια δολοφόνου και του υπερβίαιου μπάτσου, ακούγεται πολλά υποσχόμενο αλλά δεν ξετυλίγεται με ιδιαίτερα πετυχημένο τρόπο. Αν και πρέπει να ομολογήσω ότι δε γίνεται κουραστικό σε κανένα σημείο παρά την ιδιαίτερα αργή ροή του, μπορεί να χαρακτηριστεί υπερφίαλο αφού θεωρεί ότι μόνο με την αναφορά κάποιων καταστάσεων, θα μας πείσει. Για παράδειγμα παρά τα μεγάλα λόγια για τη σκληρότητα του Brant, ελάχιστα παραδείγματα βλέπουμε ουσιαστικά ενώ στον ίδιο λάκκο πέφτει και ο ρόλος του δολοφόνου που ψυχάκια ακούμε και ψυχάκια δε βλέπουμε. Δε καταφέρνει να μας πείσει για το χαρακτήρα των ηρώων του με αποτέλεσμα να βρεθούμε πλήρως αποκομμένοι από την ιστορία του. Στη χειρότερη μοίρα βρίσκεται ο Paddy Considine, η συνύπαρξη του οποίου με τον Statham ήταν από τα σημαντικότερα ατού της ταινίας, και μένει ουσιαστικά στο περιθώριο με σχετικά λίγες σκηνές παρουσίας, ακόμα λιγότερες ατάκες αφήνοντας μας την εντύπωση ενός ανούσιου ρόλου. Και δυστυχώς από τέτοιους έχει μπόλικους το Blitz, βλέπε Zawe Ashton, David Morrissey και Luke Evans.

Αν και δεν είναι μια πραγματικά κακή ταινία, τα πολλά κυρίως σεναριακά λάθη ίσα που την αφήνουν να είναι μη-δυσάρεστη. Με υπαρκτή τη πιθανότητα λάθους αφού δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, το Blitz μου άφησε την εντύπωση την καταδικασμένης μετριότητας.

4,5/10