Skyline review

Όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας και στη συγκεκριμένη περίπτωση marketing. Αν το trailer σου διαφήμιζε μια low-budget scifi τηλεταινία, σίγουρα δε θα ήταν τόσοι πολλοί αυτοί που θα την έβλεπαν αλλά την ίδια στιγμή δε θα ήταν και τόσοι πολλοί αυτοί που θα την έθαβαν, βάζοντάς της σε αμέτρητες λίστες με τις χειρότερες ταινίες της χρονιάς. Η παραγωγός Rogue όμως προσπάθησε να μας το πλασάρει σαν ένα μικρό Transformers, και όσο μέτριο και αν είναι το προαναφερθέν, το Skyline είναι πολύ πολύ χειρότερο.

Ο Jarrod πηγαίνει στο Λος Άντζελες για μια επαγγελματική συμφωνία με έναν παλιό φίλο του και συνεργάτη. Αν και δε πάνε όλα όπως περίμενε αφού η έγκυος φίλη του δεν ενθουσιάζεται με την ιδέα της μετακόμισης στο Λ.Α., η μέρα τελειώνει με ένα πάρτυ στο πολυτελές ρετιρέ του ξενοδοχείου. Το επόμενο πρωί όμως, ένα περίεργο έντονο μπλε φως ταράζει την ησυχία τους, και πολύ γρήγορα ανακαλύπτουν ότι είναι πολύ περισσότερο από απλό φως. Εξωγήινα σκάφη- εισβολείς απαγάγουν ανθρώπους με το …κιλό, και το μπλε φως είναι ο τρόπος που το καταφέρνουν. Οι παρέα του ξενοδοχείου πρέπει να βρει τρόπο να επιζήσει αλλά δεν θα είναι καθόλου εύκολο.

Εκ πρώτης όψεως, το Skyline είναι μια κλασική ταινία εξωγήινης εισβολής με μια παρέα νεαρών που απλά προσπαθούν να επιβιώσουν, τίποτα πιο σπουδαίο. Αυτό όμως που δε γνωρίζουμε είναι ότι το Skyline θα μπορούσε να αποτελεί ένα demo των ικανοτήτων στα ειδικά εφέ των αδερφών Strause, των σκηνοθετών του αίσχους που τολμάει να έχει τον τίτλο Aliens Vs Predator 2. Τα αδέρφια Strause έχουν προφανώς μεγάλο ταλέντο στα ειδικά εφέ με την εταιρία τους Hydraulx να είναι υπεύθυνη για τα εφέ σε μεγάλες παραγωγές όπως The Day after Tomorrow, Iron Man 2, 300, 2012 και αμέτρητα άλλα. Όμως προφανώς πιστεύουν ότι έχουν το ταλέντο για να επεκταθούν και στη σκηνοθεσία, φτιάχνοντας ολοκληρωτικά δικιές τους ταινίες, χωρίς να περιορίζονται από τις επιθυμίες του κάθε σκηνοθέτη. Το Skyline αποτελεί τη πραγματοποίηση αυτής της επιθυμίας.

Πρωταρχικός στόχος των Strause ήταν να εντυπωσιάσουν με τα εφέ τους και το φτηνό τελικό αποτέλεσμα. Το φτηνό όμως σε αυτή τη περίπτωση έχει διπλή έννοια αφού μπορεί το τελικό budget της ταινίας να ήταν μόλις 10εκ δολάρια, όμως το αποτέλεσμα είναι πιο «φτηνό» και από τηλεταινία του SyFy. Ακριβώς αυτή την εντύπωση υποστηρίζει και το γεγονός ότι το συνολικό budget της ταινίας ήταν μόλις 500 χιλιάδες και όλα τα υπόλοιπα χρήματα πήγαν στα ψηφιακά εφέ! Τι σημαίνει αυτό…φτηνοί β διαλογής ηθοποιοί, πλήρης απουσία φυσικών σκηνικών (όλα τα γυρίσματα έγιναν στο σπίτι ενός από τους σκηνοθέτες!) και μια συνολικά φτηνή παραγωγή. Εδώ μπαίνει στην εξίσωση το ουσιαστικό ταλέντο και αυτό, εκτός φυσικά από τη δημιουργία οπτικών εφέ, απουσιάζει. Οι Strause δεν είναι ούτε Neil Blomkamp, ούτε καν Gareth Edwards. Μπορεί να έχουν ταλέντο καθισμένοι μπροστά σε έναν υπολογιστή αλλά πίσω από μια κάμερα είναι πραγματικά ερασιτέχνες και αυτό φαίνεται από χιλιόμετρα. Πλήρης απουσία ρυθμού, αγωνίας και έντασης, ανικανότητα να στήσουν μια ολοκληρωμένη σκηνή χωρίς τη χρήση εφέ παρά μόνο των ηθοποιών, αδυναμία να χρησιμοποιούσουν τις δημιουργίες του σε δυνατές σκηνές δράσης κάνοντάς τες απίστευτα ξενέρωτες και μια προφανής αδιαφορία για τους ατάλαντους ηθοποιούς τους ώστε να πάρουν μια καλύτερη ερμηνεία.

Η παταγώδης κριτική παγκόσμια κατακραυγή για το Skyline δεν αποτρέπει τους Strause από τη δημιουργία ενός sequel έστω και αν χρειαστεί να αυτοχρηματοδοτηθούν, άλλωστε το πρώτο, πριν προλάβει να γίνει περίγελος, έβγαλε τα διπλά του λεφτά κάτι που για τον παραγωγό, το κάνει μια επιτυχημένη ταινία. Αν θέλετε να δείτε μερικά εντυπωσιακά εξωγήινα σκάφη, ρίξτε μια ματιά στο Skyline αλλά πραγματικά δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα περισσότερο.

3,5/10