Άλλο ένα μήνυμα «Από τους δημιουργούς του The Hangover» στη αφίσα, από τα πολλά που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, έκανε τη διάθεσή μου να δω το Project X, σχεδόν μηδενική. Το concept του νεανικού πάρτυ που φεύγει από κάθε έλεγχο δε μπορώ να πω ότι με συγκινεί και πρέπει να παραδεχτώ ότι ήμουν αρνητικά προκατειλημμένος προς τη ταινία. Για να δούμε αν κατάφερε να μου αλλάξει γνώμη.
Τρεις φίλοι στη τελευταία τάξη του λυκείου με τις ορμόνες τους να βράζουν, ζητούν μόνο ένα πράγμα από τη ζωή τους, να πηδήξουν! Γυμνασμένοι δεν είναι, γκόμενοι δεν είναι, δημοφιλείς δεν είναι, ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν τη μοίρα τους είναι ένα πάρτυ, ένα μεγαλειώδες πάρτυ. Ο Thomas κλείνει τα 17 του χρόνια και έχει το σπίτι του για ένα σαββατοκύριακο, όλο δικό του. Με τη παρότρυνση των φίλων του, διοργανώνει ένα πάρτυ, μια κρεπάλη που τελικά ξεφεύγει από κάθε όριο.
Όλοι θυμάστε το φωτογραφικό άλμπουμ που βλέπαμε κατά τους τίτλους τέλους των Hangover με τα κατορθώματα των πρωταγωνιστών το προηγούμενο βράδυ, αυτό ακριβώς και το κεντρικό θέμα του Project X. Το πρώτο act, της προετοιμασίας του πάρτυ μας επαναφέρει επίπονες αναμνήσεις του τραγικού Superbad θεωρώντας κωμωδία το να αναφέρεις ανά τρεις λέξεις, τα pussy, bitch και fingerfuck. Και επιτέλους, μετά από αρκετή ώρα αρχίζει το πάρτυ…
Οι 50 καλεσμένοι γίνονται 1500 και το σπίτι γίνεται κόλαση. Ιπτάμενα σκυλιά, αγριεμένοι νάνοι, «ερεθισμένοι» νέοι να χαμουρεύονται και να ξεγυμνώνονται σε κάθε γωνία, αλκοόλ και έκσταση να ρέουν άφθονα και ο Thomas να προσπαθεί να προφυλάξει ότι μπορεί από το σπίτι του…μέχρι που ένα τρελαμένος dealer κάνει ντου με φλογοβόλο και όλα γίνονται…γιάχμα!
Το όλο θέμα του party-movie το έχουμε ξαναδεί αλλά το Project X κάνει το βήμα παραπάνω. Η τρέλα, η φαντασία, και η υπερβολή ξεπερνάν κάθε όριο και αρχίζει, ακόμα και για τους πιο αρνητικούς όπως εμένα, να γίνεται διασκεδαστικό. Μερικές, λίγες, πραγματικά ξεκαρδιστικές σκηνές, εκκωφαντική αλλά και σωστά επιλεγμένη μουσική, σου αφήνουν ένα ένοχο χαμόγελο ευφορίας.
Όπως ο καθένας έχει τις προτιμήσεις του στη διασκέδαση, έτσι και για μένα ένα τέτοιο πάρτυ δε βρίσκεται στη δικιά μου λίστα, ούτε καν ως κινηματογραφικό θέμα, κάνοντάς με μάλλον ακατάλληλο για τη κριτική του, όμως ακόμα και έτσι, το Project X κατάφερε να με διασκεδάσει, έστω και πολύ λιγότερο από τους συνθεατές μου. Αν το Superbad σας ενθουσίασε, αν τα πάρτυ χωρίς τέλος και χωρίς έλεος, είναι ο παράδεισός σας, τότε μη χάσετε το Project X. Οι υπόλοιποι, θα περάσετε απλά μια ευχάριστη βραδιά…
5/10
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου