Moneyball review

Έξι χρόνια μετά το εξαιρετικό Capote, ο Bennett Miller επιστρέφει με το Moneyball, μια ταινία για το baseball, που πέρασε από πολλά κύματα μέχρι να καταφέρει να βρεθεί στη μεγάλη οθόνη. Μια ταινία για το baseball; Χμμ, πόσο ενδιαφέρουσα μπορεί να είναι στο ελληνικό κοινό;

Ο Billy Beane, θεωρούνταν από τα μεγαλύτερα νέα ταλέντα στο άθλημα, όμως η πραγματικότητα τον διέψευσε, καταλήγοντας γενικός διευθυντής της μικρομεσαίας ομάδας Oakland Athletics του εθνικού πρωταθλήματος. Μια σχετικά επιτυχημένη χρονιά φτάνει στο τέλος της, βρίσκοντας την ομάδα να αποκλείεται στα playoffs και τα τρία μεγαλύτερά της αστέρια να την εγκαταλείπουν. Ο Beane θέλει το κάτι παραπάνω, όμως ο πρόεδρος δε μπορεί να ανεβάσει το budget και με αυτή τη κατάσταση, η επόμενη χρονιά αναμένεται δύσκολη. Σχεδόν τυχαία, και κατά τη διάρκεια διαπραγματεύσεων για κάποιους παίκτες, γνωρίζει τον Peter Brand, έναν νεαρό οικονομολόγο οποίος του προτείνει ένα εντελώς νέο σύστημα διοίκησης των παικτών βασισμένο σε στατιστικά στοιχεία, παραγκωνίζοντας τους βετεράνους scouters. Ο Billy τον εμπιστεύεται, και παρά το προβλήματα, καταφέρνουν να φτάσουν την ομάδα πιο ψηλά απ’ όσο είχε πάει ποτέ.

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Michael Lewis, ενός λογιστή της ομάδας που εξιστορεί τη προσπάθεια του Beane να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο. Ανάμεσα στο προβλήματα που είχε η ταινία, εκτός της αλλαγής σκηνοθετών, ήταν η όσο το δυνατόν προσπάθεια δραματοποίησης μιας ιστορίας που έμοιαζε επικίνδυνα με στατιστικολογικό ντοκυματέρ. Εν μέρει, τα κατάφεραν, όμως αντίθετα με τις προσπάθειες πολλών να μειώσουν τη παρουσία του, αγνώστου για την Ελλάδα αθλήματος, στη ταινία, το Moneyball είναι μια αθλητική ταινία και μάλιστα προορισμένη για τους γνώστες του baseball.

Αμέτρητα ονόματα, ορολογίες, στατιστικά, διαδικασίες, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το baseball και κάτι μου λέει ότι όπως εγώ είμαι εντελώς άσχετος με το άθλημα, στην ίδια περίπου κατάσταση είναι και η πλειοψηφία των Ελλήνων. Σε αυτό ακριβώς το νέο σύστημα διοίκησης που πρότεινε ο Brand και προσπάθησε να υιοθετήσει ο Beane βρίσκεται και το κεντρικό ενδιαφέρον της ταινίας, κάτι που χάνουμε παντελώς. Δε καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει και στο τέλος, το Moneyball, καταντάει ένα τυπικό αθλητικό δράμα όπου κάποιος αναλαμβάνει μια ομάδα από τα χαμηλά και τη φέρνει στα ψηλά. Στα μειονεκτήματα της ιστορίας πρέπει να προστεθεί η αδικαιολόγητη τυφλή εμπιστοσύνη που δείχνει ο Beane στον νεαρό και άπειρο Brand.

Το Moneyball, για να περιορίσει το αθλητικό του θέμα, πλασαρίστηκε σαν ταινία χαρακτήρων με τις ερμηνείες των Brad Pitt και Jonah Hill ως αιχμή του δόρατος. Αυτό που ο σκηνοθέτης πετυχαίνει άψογα είναι να μας πείσει απόλυτα για τη ρεαλιστικότητα αυτών που παρακολουθούμε και σε αυτό συμβάλλουν, όντως και οι δύο πρωταγωνιστές. Η ερμηνεία του Brad Pitt είναι εξαιρετική, αν και προσωπικά τη θεωρώ κατώτερη από αυτή στο Tree of Life, ενώ για τον Jonah Hill, ήταν ουσιαστικά ο πρώτος «σοβαρός» του ρόλος και μπορεί να μας ξάφνιασε με τη ποιότητά του, όμως στις μισές του σκηνές απλά καθόταν σε μια καρέκλα με σταυρωμένα τα χέρια, έχοντας, σχετικά, λίγες ατάκες σε όλη τη ταινία και δε κατάφερε να μας εντυπωθεί ως αξιομνημόνευτος χαρακτήρας.

Το Moneyball είναι δυστυχώς μια αθλητική ταινία, που ξέρεις τι θα συμβεί από τη πρώτη μέχρι τη τελευταία στιγμή. Έχει το «υποκειμενικό» μειονέκτημα της άγνοιάς μας για το κεντρικό του θέμα που αφαιρεί απόλυτα το immersion που ίσως μπορούσε να προκαλέσει, κάτι που αντισταθμίζεται από τις πολύ καλές ερμηνείες, αφήνοντας τη ζυγαριά λίγο πάνω από τη βάση. Αν ήμουν πωρωμένο αμερικανάκι, μπορεί να ενθουσιαζόμουν, τώρα απλά προσπερνάω.

5/10