The Muppets review

Ως πιτσιρίκι, το όλο θέαμα των μαριονέτων δε με συγκινούσε ιδιαίτερα, μάλλον με τρόμαζαν λίγο, «εκτιμώντας» το Muppet Show κάπως αργά και όταν είχαν αρχίσει να σβήνουν ως «μόδα» και κατ’ επέκταση σταμάτησαν και να προβάλλονται. Με άλλα λόγια, το Muppet Show δε πρόλαβε να ενσωματωθεί απόλυτα στις παιδικές αναμνήσεις μου και η ανακοίνωση, πριν μερικά χρόνια, της μεγάλης επιστροφής τους στη μεγάλη οθόνη μου προκάλεσε ένα περίεργο μούδιασμα, και μάλλον όχι ιδιαίτερα αισιόδοξο για το τελικό αποτέλεσμα. Ενάμιση μήνα μετά τη παγκόσμια πρεμιέρα του, το The Muppets, προβλήθηκε και στην Ελλάδα και χάρη στη πρεμιέρα της Feelgood, είχαμε την ευκαιρία να τη δούμε λίγο νωρίτερα. Προς δυσάρεστη μου έκπληξη, στη πρεμιέρα θα προβαλλόταν η μεταγλωττισμένη έκδοση της ταινίας, μια μεταγλώττιση που αρχικά μου φάνηκε σχεδόν ιερόσυλη, όμως για καλή μου τύχη, όλα αποδείχτηκαν ανώτερα των αναμενομένων.

Στη μικρή πόλη της Smalltown μεγαλώνουν τα δύο αδέρφια, ο άνθρωπος Gary και ο muppet Walter (μη ρωτάτε!). Ο Walter νοιώθει αποξενωμένος που δε μεγαλώνει σα τον αδερφό του, όμως βρίσκει που ανήκει όταν βλέπει στη τηλεόραση το (κλασσικό) The Muppet Show. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Gary είναι ζευγάρι με τη Mary και ετοιμάζονται να πάνε ταξίδι για να γιορτάσουν την επέτειό τους στο Λος Άντζελες, παίρνοντας μαζί και τον Walter για να δει το παλιό στούντιο των Muppets, δυσαρεστώντας την Mary που ήθελε να μείνουν μόνοι. Το στούντιο όμως βρίσκεται εγκαταλελειμμένο και από τύχη μαθαίνουν ότι ο πετρελαιάς Tex Richman θα το γκρεμίσει για να σκάψει γεώτρηση. Η μόνη λύση είναι να βρουν 10εκ δολάρια για να ξαναγοράσουν πίσω την έκταση και ο μόνος τρόπος είναι ένας τηλεμαραθώνιος Muppets. Έτσι ο Walter με τη βοήθεια του Gary, ξεκινάει να βρει τον Kermit και τα υπόλοιπα Muppets ώστε να οργανώσουν το νέο Muppet Show.

Το The Muppets είναι απλά ότι ελπίζατε και ακόμα περισσότερα. Η τυπική παιδική ιστορία αποτελεί άριστο όχημα για να ξεδιπλωθεί η μεγάλη επιστροφή των Muppets. Οι Jason Segel και Nicholas Stoller, δημιουργοί του Forgetting Sarah Marshal, δεν αποτελούσαν ακριβώς εγγύηση για την ποιότητα της ταινίας, όμως απεδείχθησαν ικανοί να μεταφέρουν στο σήμερα ένα αθώο χιούμορ που έχει ξεχαστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε να προσεγγίσουν και τα μικρά παιδιά που ίσως δεν έχουν ξαναδεί Muppets αλλά και τις παλιές καραβάνες που σίγουρα θα προσέξουν τις αναρίθμητες αναφορές στο κλασικό show.

Ο Walter, το νέο Muppet που παρουσιάζεται στη ταινία, μοιάζει λες και δημιουργήθηκε από τον Jim Henson και ταιριάζει απόλυτα με το κλίμα της, και όχι μόνο αυτό. Μέχρι την εμφάνιση του Kermit, πρωταγωνιστές είναι οι Segel και Amy Adams που αν και τα καταφέρνουν καλά με τις χαζό-παιδί-χαρά-γεμάτο ερμηνείες τους, κακά τα ψέματα εμείς θέλουμε να δούμε τα Muppets, και ο Walter γεμίζει άψογα αυτό το κενό. Γνωρίζοντας τι ακριβώς θέλουμε από μια τέτοια ταινία, ο Segel παρ’ότι δημιουργός της ταινίας, φροντίζει και παραγκωνίζει τον χαρακτήρα του όσο περνάει η ώρα και τα Muppets παίρνουν τη ταινία πάνω τους ολοκληρωτικά με τον “Gary” να υπάρχει απλά στο πλάνο.

Σκηνές γεμάτες χρώμα, ασταμάτητο χιούμορ, άφθονα τραγούδια (τα οποία ευτυχώς δε μεταγλωττίστηκαν), τα περισσότερα από τα οποία πετυχαίνουν διάνα με το γενικό ύφος της ταινία, από το υποψήφιο για Όσκαρ, Man or Muppet μέχρι τα κοτόπουλα που «τραγουδάνε» το Forget You του Cee Lo Green! Χωρίς να προσπαθεί να κάνει νεωτερισμούς, το Muppets βασίζεται στα κλασσικά gags όπως τα αποτυχημένα αστεία του Fozzie, τη σχέση Kermit-Miss Piggy, τον «εθισμό» του Animal με τα ντραμς και φυσικά τη μεγαλομανία του Gonzo. Οι μόνοι που ίσως υποχρησιμοποιούνται είναι ο Rowlf και το λατρεμένο δίδυμο Statler και Waldorf, με τους τελευταίους να έχουν και τη χειρότερη μεταγλώττιση μιας και, απλά, τα ειρωνικά τους αστεία δε μεταγλωττίζονται.

Ναι είναι λίγο πιο παιδικό απ’ότι θα περιμένατε, προφανώς για να προσελκύσει νέο κοινό, έχει κάποιες μικροκοιλιές, κάποιες ανοησιούλες, όμως όλα αυτά είναι πταίσματα, με αποτέλεσμα να βγαίνεις από την αίθουσα με ένα τεράστιο χαμόγελο.

Είναι αστείο, είναι διασκεδαστικό, είναι νοσταλγικό μέχρι και συγκινητικό, έχει ωραία τραγούδια, πανέμορφη φωτογραφία και τα Muppets όπως ακριβώς τα θυμόμαστε, σα να μη πέρασε μια μέρα. Τι άλλο να ζητήσεις.. Ακόμα και μια μεταγλώττιση δε μπορεί να χαλάσει μια τόσο διασκεδαστική ταινία, αλλά για να πω και την αλήθεια, δε βλέπω την ώρα να ξαναδώ τη ταινία στη πρωτότυπη έκδοση ώστε να της βάλω (ελπίζω) και το μισό βαθμό που της έφαγα λόγω της μεταγλώττισης.

7/10