Κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι κάτι χαρίστηκε στον Gore Verbisnki. Πριν η Disney τον εμπιστευτεί για το πρώτο Pirates of the Caribbean, ο πρώην punk-rocker έκανε το αγροτικό του σκηνοθετώντας παιδικές ταινίες (Mousehunt), κομεντί (The Mexican) και θρίλερ τρόμου (The Ring), με τα αποτελέσματα και στις τρεις κατηγορίες να είναι από ικανοποιητικά έως και εντυπωσιακά. Η επιτυχία του The Curse of the Black Pearl όμως φαίνεται ότι του φούσκωσαν τα μυαλά με αέρα κοπανιστό, με τα δύο sequel να βουλιάζουν στην ίδια τους την υπερβολή, και το The Lone Ranger να δίνει τη χαριστική βολή, με το τεράστιο budget να αφήνει μια ομοίως τεράστια τρύπα στα ταμεία.
Χωρίς τη μαμά Disney να σβουρίζει πάνω από το κεφάλι του αλλά και χωρίς τα ατελείωτα εκατομμύριά της, ο Verbisnki αποφάσισε να επιστρέψει στα γνώριμα και -θεωρητικά- πιο ασφαλή εδάφη του thriller genre, στήνοντας με τη βοήθεια του σεναριογράφου Justin Haythe (The Lone Ranger, Revolutionary Road) ένα πρωτότυπο goth θρίλερ μυστηρίου με τίτλο A Cure for Wellness.
Νέα Υόρκη. Ο Lockhart είναι ένα ραγδαία ανερχόμενο στέλεχος μεγάλης χρηματοοικονομικής εταιρίας, που μόλις έκλεισε μια μεγάλη συμφωνία. Ο γενικός διευθυντής, κύριος Pembroke, μόλις ενημέρωσε το δ/σ ότι έφυγε για ένα spa στην Ελβετία, όπου βρήκε την αληθινή ευτυχία και δε σκοπεύει να επιστρέψει. Πιστεύοντας ότι ο Pembroke τα έχει χάσει, στέλνουν το Lockhart στο εν λόγω “ιαματικό κέντρο” για να τον φέρει πίσω, όμως εκεί έρχεται αντιμέτωπος με σκοτεινά μυστικά, και προσπαθώντας να φέρει πίσω τον Pembroke βρίσκεται και ο ίδιος εγκλωβισμένος.
Verbinski και Haythe έχουν στήσει μία αρκετά ενδιαφέρουσα κεντρική ιστορία μυστηρίου με πινελιές διαστροφής και γοτθικού πάθους. Δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη αλλά έχει αρκετό βάθος και καλογραμμένους χαρακτήρες ώστε να υποστηρίξουν τη πλοκή. Δυστυχώς κάπου εδώ τελειώνουν τα καλά λόγια, αφού μπορεί το A Cure for Wellness να έχει μια καλή plotline αλλά δεν είναι σε καμιά περίπτωση ικανή να υποστηρίξει μια ταινία που αγγίζει σχεδόν τις 2μιση ώρες διάρκειας! Για να τα καταφέρει, η διήγηση είναι εξαιρετικά αργή, με τα κομμάτια του παζλ να δίνονται με το σταγονόμετρο, κομμάτια που δεν είναι και τόσα πολλά, με αποτέλεσμα ο θεατής να έχει υποψιαστεί, για να μη πω καταλάβει, τη λύση σχεδόν πάνω στη πρώτη μία-μιάμιση ώρα, με το σκριπτ να καταντάει στη συνέχεια σχεδόν αφόρητο, αφού το μόνο που περιμένουμε είναι να δούμε αυτό που λίγο-πολύ ξέρουμε.
Εδώ όμως ερχόμαστε στην άλλη πλευρά του νομίσματος, το τεχνικό κομμάτι, με τον Gore Verbinski να παρουσιάζει μια ταινία χάρμα οφθαλμών. Απολαυστικά νοσηρή ατμόσφαιρα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, μαγευτική φωτογραφία με μπόλικα παιχνιδιάρικά πλάνα, εξαιρετική μουσική και ήχος και μια πρωταγωνιστική τριπλέτα (Dane DeHaan, Jason Isaacs, Mia Goth) απόλυτα αφοσιωμένο στο όραμα του σκηνοθέτη.
Το λαϊκό ρητό “απ’ έξω μπέλα μπέλα κι από μέσα κατσιβέλα” ταιριάζει γάντι στο A Cure for Wellness, μια ταινία που μπορεί να παρομοιαστεί με πλαστικό παιχνίδι του 5ευρου, τυλιγμένο σε ολόχρυση κορδέλα. Αν η μεγαλομανία του ταλαντούχου κατά τ’ άλλα Verbisnki δεν είχε πάρει τα ηνία και αντί για 145 λεπτά, μας είχε δώσει μια ταινία 90-100 λεπτών, το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να μην ήταν αριστούργημα αλλά θα ήταν πολύ πιο στρωτό και σίγουρα λιγότερο κουραστικό.
5/10
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου