Κριτικές ταινιών 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης #4

 

Tramontane – Τραμουντάνα

Ένας 24χρονος τυφλός Λιβανέζος πηγαίνει να βγάλει διαβατήριο ώστε να μπορέσει να ταξιδέψει στην Ευρώπη με το συγκρότημά του. Εκεί οι αστυνομικοί του λένε ότι η ταυτότητά του είναι πλαστή, όμως μπαίνοντας στη διαδικασία έκδοσης καινούριας, βρίσκεται ξαφνικά σε ένα λαβύρινθο ψεμάτων όσον αφορά το παρελθόν του.

Ο Λιβανέζικος κινηματογράφος έχει να προσφέρει πολλά περισσότερα από μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι θέμα στο Πάμε Πακέτο. Μια πλοκή που άπλα μας πηγαίνει από χωριό σε χωριό και από πληροφορία σε πληροφορία, με την ελπίδα ότι από τα ψέματα, ο ήρωας θα καταφέρει να συμπληρώσει το παζλ της ζωής του. Το απελπιστικά διδακτικό φινάλε και η κακή ερμηνεία του ταλαντούχου ως μουσικού αλλά ερασιτέχνη ως ηθοποιού πρωταγωνιστή, δίνουν στο φιλμ το τελικό χτύπημα.

4/10

 

The King of Belgians – Ο Βασιλιάς των Βέλγων

Ο βασιλιάς Νικόλαος ΙΙΙ του Βελγίου επισκέπτεται τη Κωνσταντινούπολη, με αφορμή τη προσεχή είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε., ενώ ταυτόχρονα το Παλάτι έχει προσλάβει έναν Άγγλο σκηνοθέτη για να καταγραφεί τις κινήσεις του ώστε να φτιάξει ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του. Ενώ όμως βρίσκεται εκεί, η χώρα του καταρρέει, ενώ τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα περισσότερο όταν μια κοσμική καταιγίδα καθηλώνει όλες τις πτήσεις εγκλωβίζοντας τον στη Τουρκία. Με την ανάγκη να επιστρέψει στο Βέλγιο να είναι επιτακτική, ο Νικόλαος αποφασίζει να ξεκινήσει ένα road trip μέσω Βαλκανίων!

Παρότι ξεκινάει ως μια κλισέ βαλκανοφοβική mockumentary φαρσοκωμωδία, στη πορεία, δείχνει ότι έχει και αξιοπρεπή αίσθηση του χιούμορ και μια σχετική φαντασία, και στο τέλος θέλει να βγάλει κι ένα ωραίο μήνυμα. Μια ανεκτή βιντεοταινία για Κυριακάτικα μεσημέρια.

4,5/10

 

Lo Chiamavano Jeeg Robot – Τζιγκ το Ρομπότ

Ο Ένζο είναι ένας μοναχικός μικροκακοποιός, ο οποίος κατά τη διάρκεια μιας καταδίωξης έρχεται σε επαφή με επικίνδυνο τοξικό υλικό, το οποίο του χαρίζει υπερφυσικές δυνάμεις. Όταν ο συνεργάτης και φίλος του σκοτώνεται, ο Ένζο μένει αμανάτι με την όμορφη κόρη του, η οποία δεν πάει και πολύ καλά στα μυαλά, νομίζοντας ότι ζει στο κόσμο των anime που βλέπει φανατικά στη τηλεόραση. Όταν τα αφεντικά την απειλούν για τα χρωστούμενα του πατέρα της, ο Ένζο τη βοηθάει και μπλέκει σε μπελάδες.

Superhero ala Italiano. Ο Gabriele Mainetti αποπειράται να αντιγράψει τις big-budget αμερικάνικες παραγωγές του είδους και δεν τα πάει άσχημα. Παρότι τα οικονομικά και κατ' επέκταση τεχνικά μέσα που έχει στη διάθεσή του είναι περιορισμένα, μας παραδίδει μια αρκετά διασκεδαστική ταινία, γεμάτη με μπόλικα winks στα μεγάλα ξαδέρφια του, αρκετό χιούμορ και μια ιστορία σίγουρα όχι πρωτότυπη αλλά επαρκή. Μεγάλο μειονέκτημα ο υπερβολικά αχώνευτος πρωταγωνιστής που δε μπορεί να γίνει συμπαθής ακόμα κι όταν το σενάριο το επιβάλλει, και ο προβληματικός ρυθμός που οφείλεται στη προσπάθεια του σεναρίου να πάρει τον εαυτό του περισσότερο σοβαρά απ' ότι του αξίζει.

5/10

 

Tiszta Szivvel - Δολοφονικά Αμαξίδια (Νικητής Χρυσού Αλέξανδρου)

Ο Rupaszov είναι ένας πρώην πυροσβέστης που μετά από ένα ατύχημα έχει μείνει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Απελπισμένος και νοιώθοντας ανήμπορος, μπλέκει στη παρανομία, αναλαμβάνοντας “συμβόλαια” για έναν Σέρβο γκάνγκστερ. Για να τον βοηθήσουν στρατολογεί δύο νεαρά παιδιά που γνωρίζει στο κέντρο αποθεραπείας, και αυτά με τα δικά τους σοβαρά κινητικά και οικονομικά προβλήματα. Η κατάσταση όμως στραβώνει, με τους τρεις τους να βρίσκονται μπλεγμένοι σε άγριες καταστάσεις.

Μόλις στη δεύτερη μεγάλου μήκους προσπάθειά του, ο Attila Till μας παραδίδει μια πολυδιάστατη ταινία που αναλαμβάνει και να μας διασκεδάσει ως μια στιβαρή crime thriller περιπέτεια, έχοντας όμως ταυτόχρονα να πει πολλά και ως κοινωνική κατάμαυρη κριτική σάτιρα. Πολύ καλή σκηνοθεσία, που κρατάει έναν σταθερά καλό ρυθμό, ερμηνείες πολύ άνω του μέσου όρου ποιότητα, και μια μουσική επένδυση που ταιριάζει γάντι. Αν σε αυτό προσθέσουμε και το τελικό twist που αποδεικνύει το καλοδουλεμένο σενάριο, καταλαβαίνουμε ότι το Tiszta Szivvel δικαίως αποτελεί την επίσημη πρόταση της Ουγγαρίας για τα ερχόμενα Όσκαρ.

6/10

 

Little Men

Ο Brian Jardine μαζί με τη σύζυγο και τον γιο τους, Jake, μετά το θάνατο του παππού Max, μετακομίζουν στο σπίτι του στο Brooklyn. Στο ισόγειο υπάρχει ένα μικρό ραφτάδικο που με το ζόρι συντηρεί η Leonor που ζει μόνη με το γιο της Tony. Τα συνομήλικα αγόρια γίνονται αμέσως κολλητοί φίλοι, όμως το εξαιρετικά χαμηλό ενοίκιο που πληρώνει η Leonor γίνεται σημείο σύγκρουσης, με τον Brian να ζητάει μια σημαντική αύξηση, αναγκάζοντάς την να φύγει.

Για μία ακόμη φορά ο Ira Sachs έχει μια πολύ καλή κεντρική ιδέα, η οποία όμως δεν αναπτύσσεται σωστά. Αγνοώντας επιδεικτικά τα προβλήματα που προκαλεί η σύγκρουση των γονιών τους στη σχέση των δύο αγοριών, ολόκληρη η ταινία σπαταλιέται στο πριν, στη περίοδο που τα αγόρια περνούν καλά και πόσο δυνατή είναι η φιλία τους, ενώ το αφόρητα ασυναισθηματικο φινάλε ουσιαστικά ακυρώνει ολόκληρο το φιλμ.

4,5/10

 

Αλέξανδρος Κυριαζής