The Grey review

Δε μ’ αρέσει να βλέπω τον Liam Neeson ως action star. Κάποιες μικρές συμμετοχές σε ταινίες δράσης, όπως το Batman Begins, προδίδουν μια ποιότητα, αλλά η επίμονή του τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ενοχλητική, παρότι τα καταφέρνει εξαιρετικά και σε αυτό το τομέα. Το The Grey ήταν σε αυτή τη κατηγορία «κρίσης μέσης ηλικίας» του ηθοποιού που προσπαθεί να προλάβει να κάνει ότι δεν έκανε μέχρι τώρα στη καριέρα του, και δε μου είχε προκαλέσει καμία περιέργεια για να τη δω. Όμως οι κριτικές που ήρθαν ήταν άκρως ενθαρρυντικές και είπα να του δώσω μία ευκαιρία. Την άξιζε;

Ο Ottway εργάζεται σε ένα απομονωμένο διυλιστήριο πετρελαίου κάπου στην Αλάσκα και έρχεται η μέρα επιστροφής στο σπίτι, μια μέρα όμως που ο ίδιος δεν ήθελε να έρθει αφού δεν έχει κανέναν να τον περιμένει. Καθαρή τύχη τον σώζει από την απόπειρα αυτοκτονίας και η τύχη του συνεχίζεται όταν το αεροπλάνο που τους μεταφέρει στο «πολιτισμό» συντρίβεται στη μέση του πουθενά. Οι μόλις 7 επιζώντες πρέπει όχι μόνο να επιβιώσουν ενάντια στα στοιχεία της φύσης αλλά και στους αγριεμένους λύκους που δε δέχονται εισβολείς στη περιοχή τους.

Το διυλιστήριο αποτελεί κάτι σαν φυλακή, σαν εξορία για τους εργαζόμενους και όλοι τους βρίσκονται εκεί για να ξεφύγουν από κάτι, να ξεχάσουν. Αυτή είναι η δικαιολογία που μας δίνεται στην αρχή της ταινίας και ο λόγος που όλοι οι επιζήσαντες είναι…ο ένας πιο μαλάκας από τον άλλον, δε μπορούν να συνεργαστούν, χωρίς να μας δίνεται κανέναν περεταίρω στοιχείο για το παρελθόν τους. Ακόμα και για το πρωταγωνιστή δε μαθαίνουμε απολύτως τίποτα εκτός, ότι δε τον περιμένει κανείς στο πολιτισμό μετά το θάνατο ή τη φυγή (στο τέλος μαθαίνουμε τι από τα δύο ισχύει τελικά) της γυναίκας του. Χάρτινοι μονοδιάστατοι χαρακτήρες σε όλο τους το μεγαλείο, με αποτέλεσμα να μη νοιαζόμαστε για κανέναν από αυτούς και το τι θα πάθουν.

Τα αχανή πάλλευκα τοπία του βόρειου Καναδά αποτελούν και το πραγματικό πρωταγωνιστή. Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν σε συνδυασμό με την ικανοποιητική σκηνοθεσία του Joe Carnahan, από τον οποίον ακόμα περιμένουμε ένα…Narc, σε κρατάνε γαντζωμένο στη καρέκλα στη μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας, περιμένοντας όμως κάτι, κάτι που δεν έρχεται ποτέ. Είναι μια καθαρή ταινία επιβίωσης και αντίθετα με ότι μας υπόσχεται το trailer, η δράση είναι ελάχιστη με τους αντίπαλους λύκους να προσφέρουν τρόμο και ένταση αλλά όχι δράση.

Δυστυχώς το The Grey έχει πολλά ακόμα, μικρότερης ίσως σημασίας, μειονεκτήματα, όπως οι κακοφτιαγμένοι, πλήρως cgi λύκοι, οι ασταμάτητες σε σημείο απελπισίας σεναριακές απιθανότητες, όμως το τελικό συμπέρασμα είναι ότι καταφέρνει το στόχο της να σε κρατήσει σε συνεχή ένταση, όμως τίποτα παραπάνω.

5,5/10