Η slasher-mania που επικρατούσε προ 10-15ετίας μοιάζει να τέλειωσε απότομα λόγω υπερέκθεσης και άφησε τους φίλους του είδους «στερημένους». Σπάνια βλέπουμε πια ένα παλιομοδίτικο, απλό, κλειστοφοβικό θρίλερ με μόνο σκοπό τη διασκέδαση, χωρίς φαντάσματα και αηδιαστικούς αυτοακρωτηριασμούς, και το ATM έμοιαζε ακριβώς αυτό. Παρά την απλοϊκότητά του, που ήταν παραπάνω από εμφανής και από το trailer, έμοιαζε σαν αχτίδα πραγματικής και άμυαλης διασκέδασης. Άμυαλης, όχι λοβοτομημένης…